Jan Buzek (1874-1940)

Z Wikipedii

Jan Buzek (ur. 27 marca 1874 w Cieszynie, zm. 24 listopada 1940 w Dachau) - polski lekarz, działacz społeczny i polityczny w Czechosłowacji, poseł do sejmu w Pradze (1929-35).

Ukończył kolejno szkołę podstawową w Końskiej, gimnazjum niemieckie w Cieszynie i medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim, zdobywając w 1901 roku tytuł doktora. Po studiach osiadł w Dąbrowie na Śląsku Cieszyńskim. Przyczynił się do założenia w 1909 roku polskiego gimnazjum w Orłowej i w 1911 roku Ogniska Polskiego w Dąbrowie.

Po zakończeniu I wojny światowej pozostał w czeskiej części Śląska, był m.in. skarbnikiem Zarządu Głównego Macierzy Szkolnej w Czechosłowacji (od 1921), działaczem tamtejszego Stronnictwa Ludowego i wiceprezesem Rady Naczelnej Związku Polaków w Czechosłowacji (od 1938).

W 1929 roku wybrano go posłem do parlamentu w Pradze (startował ze wspólnej listy organizacji polonijnych, ślązakowców i polskich socjalistów), na którego forum bronił praw kulturalnych i narodowych polskiej mniejszości narodowej na Śląsku. Mimo poglądów chadeckich zdecydował się na przynależność do frakcji socjaldemokratycznej w czeskim sejmie.

Aresztowany w kwietniu 1940 roku przez hitlerowskich okupantów, został osadzony w obozie koncentracyjnym w Dachau, gdzie zmarł.

[edytuj] Bibliografia

• Golec J., Bojda S., Słownik biograficzny ziemi cieszyńskiej, t. 1, Cieszyn 1993, s. 53-54.
• Miszewski D., Aktywność polityczna mniejszości polskiej w Czechosłowacji 1920-1938, wyd. Adam Marszałek, 2002