Jan I Rudy

Z Wikipedii

Jan I Rudy
Książę Bretanii
Okres urzędowania	od 21 października 1221 do 8 października 1286
Poprzednik	Alicja z Thouars i Piotr I Mauclerc
Następca	Jan II
Dane biograficzne
Dynastia	Kapetyngowie
Urodzony	1217
Zmarł	8 października 1286
Ojciec	Piotr I Mauclerc
Matka	Alicja z Thouars
Żona	Blanka z Nawarry
Dzieci	Jan II Bretoński

Jan I Rudy (fr. Jean Ier le Roux, br. Yann Iañ ar Ruz, ur. 1217, zm. 8 października 1286), książę Bretanii, najstarszy syn Piotra I Mauclerca i Alicja z Thouars, księżnej Bretanii, córki Gwidona z Thouars.

Teoretycznie władzę nad Bretanią objął po śmierci swojej matki w 1221 r. Miał wtedy 4 lata i faktyczne rządy sprawował jego ojciec. Samodzielne rządy Jan rozpoczął dopiero w 1237 r. W 1239 r. przyłączył do Bretanii Brest. Często popadał w konflikty z bretońskimi biskupami. W 1257 r. został ekskomunikowany. W 1268 r. otrzymał angielski tytuł parowski hrabiego Richmond (Earl of Richmond), ale jeszcze w tym samym roku zrezygnował z niego na rzecz swojego syna Jana. W 1270 r. towarzyszył królowi Ludwikowi IX na wyprawie krzyżowej.

W 1236 r. poślubił Blankę (1226 - 1283), córkę Tybalda I Pogrobowca, króla Nawarry, i Agnieszki, córki Guicharda IV, pana de Beaujeu. Jan i Blanka mieli razem sześciu synów i dwie córki:

• Jan II (4 stycznia 1239 - 18 listopada 1305), książę Bretanii
• Piotr (2 kwietnia 1241 - 19 października 1268), pan de Hede
• Alicja (6 czerwca 1243 - 2 sierpnia 1288), żona Jana I, hrabiego Blois
• Tybald (23 lipca 1245 - 25 października 1246)
• Tybald (10 listopada 1247 - zm. niedługo później)
• Eleonora (1248 - zm. niedługo później)
• Mikołaj (8 maja 1249 - 14 sierpnia 1251)
• Robert (6 marca 1250 - 10 lutego 1259)

Jan I zmarł w 1286 r. Jego następcą został jego najstarszy syn.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Biografia Jana I na stronie o władcach Bretanii

Poprzednik nowa kreacja

Hrabia Richmond 1268

Następca Jan Bretoński, 2. hrabia Richmond