Jan Jerzy I Wettyn
Z Wikipedii
Jan Jerzy I Wettyn (ur. 5 marca 1585 w Dreźnie, zm. 8 października 1656 w Dreźnie) - książę elektor Saksonii w latach 1611-1656. Syn Krystiana I Wettyna, brat Krystiana II Wettyna
Objął władzę w Saksonii po śmierci starszego brata. W początkowym okresie rządów kontynuował rozpoczęty w 1609 roku spór spadkowy między Hohenzollernami, Wettinami i Wittelsbachami o Księstwo Jülich-Klewe-Berg, który przegrał na mocy układu w Xanten.
W 1619 roku działając w sprzeczności z resztą obozu protestanckiego w Rzeszy Jan Jerzy I Wettyn opowiedział się za elekcją na cesarza Ferdynanda II Habsburga. Skutkiem tego był aktywny udział elektora po stronie Habsburgów w początkowym okresie wojny trzydziestoletniej.
Niezadowolenie społeczne z polityki księcia oraz brak korzyści materialnych z prowadzenia wojny w Czechach spowodowały, że w 1631 roku Jan Jerzy I Wettyn przeszedł na stronę protestantów i opowiedział się za Gustawem II Adolfem.
Po śmierci króla szwedzkiego w 1635 roku Jan Jerzy I zawarł w Pradze pokój z cesarzem uzyskując w zamian jako dziedziczne lenno Łużyce. Kolejna zmiana frontu przyczyniła się do najazdu szwedzkiego na Saksonię i znacznego zniszczenia kraju co zmusiło elektora do pertraktacji i podpisania rozejmu w 1645 roku, który wyeliminował albertyńską linię Wettinów z wpływu na dalszy przebieg wojny trzydziestoletniej.
Poprzednik Krystian II Wettyn |
elektor Saksonii 1611-1656 |
Następca Jan Jerzy II Wettyn |