Jan Wilhelm Friso

Z Wikipedii

Jan Wilhelm Friso, właściwie: Johan Willem Friso (4 sierpnia 1687 – 14 lipca 1711) - stadhouder w prowincji Fryzja i Groningen, był też kapitanem generalnym (Captain-General). Nie został stadhouderem całych całej Republiki Zjednoczonych Prowincji Niderlandów z powodu protestów opozycji. Sprzeciwił się temu Simon van Slingelandt ówczesny Wielki Pensjonariusz Holandii, przewodzący fakcji republikańskiej.

Jego ojcem był Henryk Kazimierz II van Nassau-Dietz, a matką Henriëtte Amalia van Anhalt-Dessau. Wilhelm III Orański zginał w wypadku w 1702, a po nim Friso odziedziczył tytuł księcia Oranii. Gdy toczyła się Wojna o sukcesję hiszpańską (1701-1714) Friso służył jako generał armii. Bitwa pod Malplaquet (1709) kosztowała życie wielu holenderskich żołnierzy ponieważ Friso kłócił się wówczas z bardziej doświadczonym sojuszniczym wodzem, Brytyjczykiem Johnem Churchillem.

Podczas powrotu z frontu 23-letni książę utonął 14 lipca 1711 roku, w rzece niedaleko Moerdijk. Krótko po tym tragicznym wypadku urodził się jego syn-pogrobowiec Wilhelm IV Orański (1711–1751) - pierwszy dziedziczny stadhouder Republiki Zjednoczonych Prowincji.

Poprzednik Wilhelm III

Książę Oranii 1702-1711

Następca Wilhelm IV