Wilhelm IV Orański

Z Wikipedii

Wilhelm IV Orański (1 września 1711 – 22 października 1751) - pierwszy dziedziczny stadhouder Republiki Zjednoczonych Prowincji.

Urodził się w Leeuwarden, w Niderlandach, jako syn Jana Wilhelma Fiso - księcia Oranii-Nassau (głowy fryzyjskiej linii rodziny Oranje-Nassau) i jego żony - Marii Ludwiki von Hessen-Kassel. Urodził się jako pogrobowiec - sześć tygodni po śmierci swojego ojca. Po swoim ojcu odziedziczył urząd stadhoudera Fryzji i również stadhoudera Groningen (pod regencją swojej matki do 1731), a w 1722 został wybrany też na stadhoudera Geldern.

[edytuj] Małżeństwo

25 marca 1734 poślubił Annę Hanowerską, Princess Royal, najstarszą córkę Jerzego II Hanowerskiego, króla Anglii, i jego żony Karoliny z Ansbachu. Wilhelm i Anna mieli 5 dzieci:

1. córkę, urodzoną martwą (1736),
2. córkę, urodzoną martwa (1739),
3. księżniczkę Karolinę Oranje-Nassau (1743-1787), żonę Karola Chrystiana, Fürst von Nassau-Weilburg,
4. księżniczkę Annę Oranje-Nassau (1746),
5. Wilhelma V, księcia Oranii (1748-1806).

[edytuj] Kariera

W 1733 Wilhelm został kawalerem Orderu Podwiązki. W 1739 Wilhelm odziedziczył ziemie formalnie należące do linii Nassau-Dillenburg, a w 1743 odziedziczył również ziemie formalnie należące do linii Nassau-Siegen.

W kwietniu 1747, armia francuska weszła do Flandrii. W celu stłumienia konfliktów wewnętrznych wśród różnych frakcji Wilhelma mianowano na dziedzicznego powszechnego stadhoudera we wszystkich siedmiu Zjednoczonych Prowincjach. Wilhelm razem z rodzina przeniósł się wtedy z Leeuwarden do Hagi. Mimo, że dotychczas Wilhelm miał małe doświadczenie w sprawach państwowych, od razu zyskał popularność wśród Holendrów. Przerwał on nakładanie podatków pośrednich, przez które niezależni przedsiębiorcy mieli okazję do nadużyć i zarabiania nielegalnie dużych kwot dla siebie. Był jednak również generalnym dyrektorem holenderskiej Vereenigde Oostindische Compagnie i przez to wspierał najbogatszych, a to pogłębiło jeszcze bardziej różnice między bogatymi i biednymi.

Wilhelm sprawował urząd generalnego stadhoudera całych Niderlandów aż do swojej śmierci (1751), w Hadze.