Janina (herb szlachecki)
Z Wikipedii
Janina (Clipeus in Clipeum, Tarcza w Tarczy, Pole w Polu, Szczyt w Szczycie, Zgraja), herb szlachecki.
W polu czerwonym tarcza fioletowa lub brunatna. W klejnocie pawi ogon. Starsze informacje mówią o tarczy srebrnej i polu czerwonym lub niebieskim a w klejnocie dwóch rogach bawolich na których zatknięte ryby.
- Najwcześniejsze wzmianki:
Z roku 1246; Piotr Wydżga, właściciel zamku w Czorsztynie, Rytrze, w Łącku zamku Lemiasz [1], szlachcic ziemi krakowskiej, następnie krzyżowiec, zmarł w Prusach.
Pieczęć Pełki z Czyżowa 1379r. W wyniku unii horodelskiej w 1413 przeniesiony na Litwę.
Biedzieńscy, Bieleccy, Branwiccy, Brzeżeńscy, Gabańscy, Gabońscy, Giełczewscy,Hołubiccy, Janikowscy, Janowscy, Jaroszewscy,Jaszczowscy, Kańscy, Kaszewscy, Kołaczkowscy, Kwaskowie, Łąccy, Narajowscy, Obleccy, Pełkowie, Piaseccy(wg. Trees), Podlodowscy, Potoccy, Przezwoccy, Sobeslaw, Sobowicz, Sobczak, Sobczyk, Sobiescy (Jan III Sobieski), Suchodoslcy, Tarnawscy, Unieszowscy, Urzażowscy, Wierzbięta, Winiarscy, Woliccy, Zaduscy, Zawadzcy, Zawieprzcy, Zuliccy, Mikołajewicz
- Herb rozpowszechniony głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej, łęczyckiej i sieradzkiej. Używało go prawie 140 rodzin.
[edytuj] Linki zewnętrzne:
Lista osób posługujących się herbem Janina
- Zobacz też: herbarz, heraldyka, lista herbów, gwiazdozbiór Tarcza Sobieskiego
Przypisy
- ↑ Wydżga, gdy srogi głód uciskał ziemię chełmińską, pomorską i pruską, zamierzając wstąpić do krzyżowców, trzy wielkie szkuty, naładowane winem, miodem, pszenicą, szperką, zbożem, masłem, i inną żywnością Wisła, lądem zaś 300 sztuk bydła, owiec, wołów, krów, i koni, do Torunia wysłał. Sam później przybywszy i do zakonu wstąpiwszy, w nim życia dokonał. Przyniósł także z sobą mnogo złota, które w górach ku Węgrom i nad Łąckiem położonym kopał. Umierając miał on pozostawić wskazówki Exemplar informationis et avisamenti o kopalniach w górach sądeckich. wg. Jan Długosza w dziele Liber beneficiorum.
