Janka Bryl
Z Wikipedii
Janka Bryl (ur. 4 sierpnia 1917 w Odessie, zm. 25 lipca 2006 w Mińsku) – białoruski pisarz, tłumacz, wojskowy.
Uczył się w polskiej szkole (ukończył 7 klas), po czym pracował na roli. Debiutował w roku 1938 na łamach pisma "Szliah moładzi". Zmobilizowany w 1939, walczył po stronie polskiej w kampanii wrześniowej w obronie Gdyni (Oksywia). Dostał się do niewoli niemieckiej, z której w roku 1941 zbiegł. Wstąpił w szeregi białoruskiej partyzantki, współuczestniczył w redagowaniu pism podziemnych.
Tłumaczył na białoruski dzieła polskich pisarzy, m. in.: Tadeusza Różewicza, Marii Konopnickiej, Elizy Orzeszkowej, Ernesta Brylla, Iwaszkiewicza, Aliny Centkiewicz, Czesława Centkiewicza, Juliana Kawalca, Władysława Machejka, Wojciecha Żukrowskiego, Leona Kruczkowskiego.
Był przewodniczącym Towarzystwa Przyjaźni Białorusko-Polskiej. W 1970 otrzymał odznakę "Zasłużonego dla kultury polskiej" i w 1969 "Zasłużonego dla ziemi gdańskiej". Dostał także nagrodę im. W. Pietrzaka w 1972.
