Jarosław (imię)
Z Wikipedii
Jarosław, Jerosław, Jirosław – imię słowiańskie, oznaczające kogoś kto ma silną, mocną sławę. Słowo jary = mocny, silny, krzepki w okresie przedchrześcijańskim miało to samo znaczenie co słowo święty. Słowo święty dopiero później przyjęło swoje obecne znaczenie. Zatem w okresie przed chrztem Polski imiona Jarosław i Świętosław znaczyły to samo. Później, w okresie chrystianizacji, imiona pogańskie zastępowano łacińskimi – i tak Jarosław zastępowano imieniem Hieronim.
Do końca XV wieku imię to zanotowano u około 700 osób[1].
Imieniny: 21 stycznia, 25 kwietnia, 7 czerwca, 1 sierpnia.
Znane osoby noszące to imię:
- Jarosław Bogoria ze Skotnik (ok. 1276-1376) - arcybiskup gnieźnieński,
- gen. Jarosław Dąbrowski (1836-1871) - polski działacz rewolucyjno-demokratyczny,
- Jaroslav Foglar (1903-1999) - pisarz czeski,
- Jarosław Gugała (1959-) - polski dziennikarz i dyplomata,
- Jaroslav Hašek (1883-1923) - pisarz czeski, autor przygód Szwejka,
- Jaroslav Heyrovský (1890-1967) - czeski chemik, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii w 1959,
- Jarosław Iwaszkiewicz (1894-1980) - polski pisarz,
- Jarosław Jakimowicz (1969-) - polski aktor,
- Jarosław Kaczyński (1949-) - polski polityk centroprawicowy,
- Jarosław Kalinowski (1962-) - polski polityk ludowy.
- Jarosław Kret (1963-) - polski dziennikarz telewizyjny,
- Jarosław Krupski - polski piłkarz
- książę Jarosław Mądry (978-1054) - władca Rusi Kijowskiej,
- Jaroslav Seifert (1901 - 1986) - poeta czeski, laureat literackiej Nagrody Nobla w roku 1984,
- Jarosław Szlagowski (1959-) - polski perkusista rockowy,
- Jarosław Śmietana (1951-) - polski gitarzysta jazzowy,
- Jarosław Żamojda (1960-) - polski reżyser filmowy i operator.
Żeńskie odpowiedniki: Jarosława, Jerosława.
Zobacz też:
Przypisy
- ↑ Por. średniowieczna frekwencja imion Więcesław, Więc(s)ław, Stanisław, Świętosław, Władzisław, Bogusław, Sędziwuj, Zbygniew, B. Raszewska-Żurek, Najstarsze ślady asymilacji osadników niemieckich do kultury polskiej zachowane w ich imionach, [w:] Z. Kaleta [red.], Nazwy własne a kultura. Polska i inne kraje słowiańskie, Warszawa 2003, ISBN 83-89191-14-8