Z Wikipedii
Jarząb szwedzki (Sorbus intermedia) – gatunek drzewa należącego do rodziny różowatych. Występuje w Europie północnej (Skandynawia). Pochodzi z północnej Europy, jego zasięg naturalny ograniczony jest tylko do krajów nadbałtyckich, w Polsce osiąga południową granicę; w stanie dzikim występuje tylko na Pomorzu Zachodnim - w lasach nad Bałtykiem, między Kołobrzegiem a Gdańskiem. Coraz częściej spotykany w lasach i zaroślach niemal całej Polski za sprawą rozsiewania się drzew uprawianych na terenach zieleni.
Sorbus intermedia - pokrój drzewa w mieście
Sorbus intermedia - niedojrzałe owoce
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Wysoki krzew lub drzewo do 15–20 m o szerokiej, regularnej koronie.
- Pędy
- Młode pędy szaro, filcowato owłosione, w drugiej połowie lata i jesienią nagie. Pąki zielonkawe lub brązowe, lepkie, owłosione na brzegach łusek.
- Liście
- Pojedyncze, eliptyczne lub odwrotnie jajowate, długości 6–10 cm, pierzastowrębne i piłkowane, z 5–8 parami nerwów, u podstawy szeroko klinowate, z wierzchu ciemnozielone, dolna strona liści szaro, filcowato owłosiona. Kształt liści bardzo zmienny.
- Kwiaty
- Kwiatostany owłosione, szerokości do 10 cm. Kwitnie w maju.
- Owoce
- Prawie kuliste, pomarańczowoczerwone, średnicy do 13 mm, dojrzewają we wrześniu, październiku.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna. Jarząb ten jest często uprawiany na terenie całego kraju. Mało wymagający w stosunku do gleby, jednak na siedliskach uboższych zwykle rośnie krzaczasto. Wymaga pełnego oświetlenia. Ozdobny jest ze względu na liście, regularną koronę, barwne owoce.
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
Roślina objęta jest na stanowiskach naturalnych w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Informacje o stopniu zagrożenia na podstawie:
Przypisy
- ↑ K. Zarzycki, R. Kaźmierczakowa: Polska Czerwona Księga Roślin. Kraków: IB PAN, 2001. ISBN 83-85444-85-8.