Jeleń pampasowy
Z Wikipedii
| Jeleń pampasowy | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podgromada | ssaki żyworodne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | parzystokopytne | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | jeleniowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Ozotoceros | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | jeleń pampasowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Ozotoceros bezoarticus | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
 Systematyka w Wikispecies |
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Jeleń pampasowy (Ozotoceros bezoarticus) – średniej wielkości ssak parzystokopytny z rodziny jeleniowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Ozotoceros Ameghino, 1891.
Spis treści |
[edytuj] Występowanie
Otwarte i suche tereny trawiaste Ameryki Południowej.
[edytuj] Charakterystyka ogólna
| Podstawowe dane | |
|---|---|
| Długość ciała | 110-130 cm |
| Wysokość w kłębie | 70-75 cm |
| Długość ogona | 10-15 cm |
| Masa ciała | 35-40 kg |
| Dojrzałość płciowa | ok. 1 roku |
| Ciąża | 7 miesięcy |
| Liczba młodych w miocie |
1 |
Ciało o lekkiej budowie, ubarwione rudobrązowo lub żółtoszaro. Brak wyraźnej różnicy pomiędzy suknią letnią i zimową. Poroże z trzema rozgałęzieniami. Samce nieco większe, ale dymorfizm płciowy jest słabo zaznaczony. Samce wydzielają silny zapach podobny do zapachu czosnku, wyczuwalny z dużej odległości. U młodych do 2. miesiąca życia występuje szereg jasnych cętek po bokach ciała.
[edytuj] Zagrożenia i ochrona
Jeleń pampasowy miał duże znaczenie w kulturze Indian Ameryki Południowej. Poławiany dla mięsa i skór. W XIX w. jego skóry eksportowano masowo. Obecnie gatunek zagrożony wyginięciem z powodu utraty siedlisk oraz chorób przenoszonych przez zwierzęta hodowlane. W Czerwonej Księdze IUCN ujęty w kategorii podwyższonego ryzyka (NT).
[edytuj] Bibliografia
- Komosińska Halina, Podsiadło Elżbieta: Ssaki kopytne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002. ISBN 83-01-13806-8.
- D'Elia, G. 1999: Ozotoceros bezoarticus (On-line), Animal Diversity Web. (en). [dostęp 18 listopada 2007].
