Jerzy Żurawlew

Z Wikipedii

Jerzy Żurawlew (ur. 25 grudnia 1886^[1][2] w Rostowie nad Donem, zm. 3 października 1980 w Warszawie) - polski pianista, kompozytor, profesor, a później rektor Konserwatorium Warszawskiego. Inicjator Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. F.Chopina.

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, ojciec jego był Rosjaninem, matka zaś Polką. Pierwszą nauczycielką gry na fortepianie była właśnie ona. Mając 8 lat wystąpił w Moskwie przed Ignacym Paderewskim, który przebywał w Rosji na tournée.

Był uczniem wybitnego polskiego chopinisty - Aleksandra Michałowskiego. Studia w Konserwatorium Warszawskim ukończył z odznaczeniem, zostając jednocześnie profesorem tej uczelni.

Koncertował będąc jeszcze studentem, cieszył się opinią pianisty znakomicie interpretującego dzieła Franciszka Liszta. Świetnie zapowiadającą się karierę przerwała I wojna światowa. W tym czasie poznał swoją pierwszą żonę Zofię, malarkę.

W 1916 roku w Mińsku Litewskim założył konserwatorium.

Po rewolucji 1917 roku Jerzy Żurawlew osiadł w Warszawie. Do wybuchu II wojny światowej pracował w Wyższej Szkole im. Chopina przy Warszawskim Towarzystwie Muzycznym. W tym czasie na krótko wrócił do działalności koncertowej.

Upadek powstania warszawskiego przyniósł dramatyczne wydarzenia w życiu Żurawlewa, razem z żoną znalazł się w obozie w Pruszkowie. Następnie osiedlił się w Bochni, gdzie Zofia zmarła. W Bochni ożenił się ponownie, ze swoją uczennicą Anną Gerstin.

W roku 1946 państwo Żurawlewowie przenieśli się do Gliwic, potem do Łagowa Lubuskiego, gdzie w 1949 roku odbył się pierwszy po wojnie Konkurs Chopinowski. Następnie w reaktywowanym Konserwatorium Warszawskim profesor objął stanowisko rektora.

Zasługi Żurawlewa dla Konkursu Chopinowskiego zostały nagrodzone w 1950 roku Nagrodą Państwową I stopnia. Był honorowym członkiem jury, relacjonował wydarzenia z konkursu w radiu. Zmarł w czasie, kiedy odbywał się X Konkurs Chopinowski.

Przypisy