Jerzy Dobrowolski

Z Wikipedii

Jerzy Dobrowolski (ur. 15 marca 1930 w Warszawie, zm. 17 lipca 1987 w Warszawie) – polski satyryk, dramaturg, aktor i reżyser.

W roku 1954 ukończył PWST w Warszawie. W latach 1948-1950 występował w Teatrze Młodego Widza we Wrocławiu, następnie w teatrach w Warszawie:

1954 - Teatr Ludowy
1955-1957 - Teatr Narodowy i Współczesny
1957-1959 - Teatr Dramatyczny
1972-1984 - Teatr Rozmaitości

Reżyserował spektakle teatralne (Teatr Im. J.Szaniawskiego - Płock, 1982-1983) oraz radiowe (Polskie Radio, 1984-1987).

Jerzy Dobrowolski znany jest przede wszystkim ze swojej twórczości satyrycznej i kabaretowej. Stworzył jedne z pierwszych powojennych kabaretów: Kabaret Owca i Kabaret Koń. W późniejszych latach występował samodzielnie lub z innymi kabaretami, np. z Elitą. W bardzo wielu wywiadach najwięksi polscy twórcy kabaretowi (m.in. TEY, Stanisław Tym i wielu innych) zgodnie twierdzą, że Jerzy Dobrowolski był ich największym nauczycielem i bez niego historia polskiego kabaretu potoczyłaby się zupełnie inaczej. Polscy satyrycy uważają, że Jerzy Dobrowolski, mimo że dziś nieco zapomniany, miał największy wpływ na kształt polskiej sceny kabaretowej.

Jerzy Dobrowolski był także doskonałym aktorem radiowym. Uczestniczył w niezliczonej ilości słuchowisk radiowych nadawanych głównie w Radiowej Trójce (m. in. "Ilustrowany Magazyn Rozrywkowy" i kabaret "Decybel"). Był najważniejszym głosem w słuchowiskach autorstwa Marii Czubaszek, w których występował m.in. z Ireną Kwiatkowską, Barbarą Wrzesińską, Bohdanem Łazuką, Wojciechem Pokorą, Marianem Kociniakiem i Piotrem Fronczewskim.

Jerzy Dobrowolski wystąpił także w kilkunastu filmach, głównie w charakterystycznych rolach drugoplanowych. W 1999 roku nakręcono film dokumentalny o Jerzym Dobrowolskim, nosił on tytuł Pasażer na gapę. Artysta pochowany jest na cmentarzu "Stare Powązki" w Warszawie.