Jerzy Mańkowski

Z Wikipedii

Jerzy Mańkowski (ur. 26 marca 1928 w Poznaniu, zm. 4 grudnia 1979 w Katowicach) – polski pisarz i publicysta.

Absolwent polonistyki na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1953-1961 pracował w gazecie "Słowo Powszechne", później także w telewizji. W roku 1975 dostał nagrodę miasta Poznania, a w 1977 województwa poznańskiego. Jest współautorem monografii o środowisku literackim Poznania pt. Poznań literacki wydanej w 1966.

[edytuj] Powieści

• 1966 - Ballada sierpniowa
• 1969 - Najpiękniej umiera gałąź
• 1971 - Zasypany piołunem ślad
• 1977 - Dwoje na wrzosowisku
• 1977 - Anna w moim życiu
• 1979 - Nie nauczyłem się ziemi
• 1982 - Portret dziewanny smukłej