Jerzy Wasowski
Z Wikipedii
Jerzy Ryszard Wasowski (ur. 31 maja 1913 w Warszawie, zm. 29 września 1984) - polski dziennikarz radiowy, kompozytor i reżyser pochodzenia żydowskiego[1][2], z zawodu inżynier akustyk. Ojciec Grzegorza Wasowskiego.
Spis treści |
[edytuj] Życiorys
Związany z Polskim Radiem od czasów przedwojennych jako inżynier.
Po wojnie zaczął występować jako aktor Miejskich Teatrów Dramatycznych (1946-1948) i spiker radiowy. W latach 1948-1950 był głównym inżynierem akustycznym PR, w latach 1950-1954 zastępcą szefa działu emisji. W latach 1954-1973 zajmował się głównie reżyserią radiową. 1977-1979 był doradcą przewodniczącego Radiokomitetu (Macieja Szczepańskiego) do spraw muzyki rozrywkowej.
W 1949 wraz z Jeremim Przyborą stworzył radiowy teatrzyk Eterek. W 1958 ci sami dwaj twórcy stworzyli telewizyjny Kabaret Starszych Panów, dla którego Wasowski skomponował dziesiątki popularnych piosenek (np. Nie odchodź, Wesołe jest życie staruszka, Addio pomidory, Bo we mnie jest seks, Kaziu, zakochaj się, Przeklnę cię). Komponował również piosenki estradowe, komedie muzyczne (Stokrotki ogrodnika Barnaby 1965, Gołoledź 1973), musical Machiavelli (1975).
W sumie stworzył ok. 700 piosenek, w tym ok. 100 dla dzieci, ok. 150 ilustracji muzycznych do słuchowisk radiowych, widowisk telewizyjnych, filmów animowanych i fabularnych, sztuk teatralnych.
[edytuj] Filmografia
Film (kompozytor):
- 1964: Upał
- 1959: Cafe Pod Minogą
- 1951: Opowiedział dzięcioł sowie
Film (aktor):
- 1967: Ja gorę! - jako książę biskup
- 1967: Dziadek do orzechów - jako Radca kryminalny
- 1964: Upał - jako Starszy Pan
- 1957: SOPOT 1957 - jako Lektor
- 1954: Opowieść atlantycka - jako Narrator
- 1950: Miasto nieujarzmione - jako Oficer niemiecki grający na fortepianie "Sonatę księżycową"
