Jerzy Wielhorski
Z Wikipedii
Jerzy Wielhorski vel Wielohorski (zm. 1809) – pisarz polny litewski, konsyliarz konfederacji targowickiej.
Komisarz w Komisjach Wojskowej i Skarbowej, poseł na sejmy. Ożeniwszy się z Rosjanką, sprzedał swoje dobra w Rzeczypospolitej i wyjechał do Rosji. Stronnik Stanisława Szczęsnego Potockiego, po uchwaleniu konstytucji 3 maja w 1791, znalazł się w obozie malkontentów w Sankt Petersburgu. Jeden z twórców konfederacji targowickiej. Po zakończeniu wojny polsko-rosyjskiej w 1792 udał się do Katarzyny II w poselstwie dziękczynnym, za zbrojne poparcie Targowicy. W końcu 1792 mianowany posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym konfederacji w Petersburgu w miejsce Antoniego Augustyna Deboli. W czasie insurekcji kościuszkowskiej Sąd Najwyższy Kryminalny skazał go za zdradę narodową na karę śmierci, wykonaną in effigie 29 września 1794.
Po III rozbiorze Polski został szambelanem a potem marszałkiem dworu cesarza Pawła I.
[edytuj] Bibliografia
- Władysław Smoleński Konfederacya targowicka ISBN 83-89738-84-8