Jimmu

Z Wikipedii

Jimmu, czasami Jinmu, Jimmu Tenno (jap. 神武天皇) (urodzony 1 stycznia 711 p.n.e., zmarły 11 marca 585 p.n.e.) - według mitologii japońskiej twórca państwa japońskiego i jego pierwszy cesarz.

Spis treści 1 Imię 2 Życie 3 Kult 4 Wędrówka Jimmu 5 Genealogia

[edytuj] Imię

Imię Jimmu (jap. 神武) nadane pośmiertnie oznacza dosłownie boska potęga lub bóg wojownik. Za życia Jimmu nazywał się Kanyamatoiwarehiko no Mikoto (神日本磐余彦尊) (według kiki).

[edytuj] Życie

Według sintoistycznych wierzeń, Jimmu był potomkiem bogini Amaterasu. Był czwartym synem Hikonagisatakeugayafukiaezu no Mikoto (彦波瀲武鸕鶿草葺不合命), który był praprawnukiem Ninigiego, zesłanego na ziemię wnuka bogini Amaterasu.

Urodził się 1 stycznia 711 p.n.e.. W wieku około 15 lat został "koutaishi" (皇太子 - książę koronny) i poślubił Ahiratsu-hime (吾平津姫). Obdarzyła go ona synem - Tagishimimi no Mikoto (手研耳命). Kiedy stał się dorosły, zapragnął zawładnąć wyspami japońskimi i w tym celu udał się w drogę, aby zdobyć władzę. Jego podróż trwała około 30 lat. W wieku około 45 lat panował już nad wszystkimi ziemiami zachodniej Japonii. Gdy Jimmu przejął ziemie całej Japonii, poslubił Himetataraisuzu-hime no Mikoto (媛蹈鞴五十鈴媛命) i uczynił ją jedyną prawowitą cesarzową. Badania archeologiczne w Japonii wykazują, że pewne fakty z jego życia i wyprawy są w pewnym stopniu prawdą.

11 lutego 660 p.n.e., w wieku 51 lat Jimmu, który podbił już tereny Japonii, został intronizowany na cesarza Japonii. Za swoją siedzibę obrał miasto Kashihara, które później stało się pierwszą stolicą Japonii. W 29 roku panowania, Himetataraisuzu-hime wydała na świat Kamununakawamimi no Mikoto (神渟名川耳尊). W 49 roku panowania mianował go na swego następcę (koutaishi). Sprawował urząd cesarza przez 75 lat, aż do śmierci. Jimmu zmarł 11 marca 585 p.n.e. w sędziwym wieku - aż 126 lat.

[edytuj] Kult

Kult Jimmu jako założyciela Japonii rozpowszechnił się pod koniec XIX wieku przez działalność cesarza Mutsuhito. W 1872 ten właśnie cesarz ustanowił narodowe święto 11 lutego, Kigensetsu (紀元節), które upamiętnia objęcie urzędu cesarza przez Jimmu. W 1889 na polecenie Mutsuhito w Kashihara wybudowano poświęconą mu świątynię. W okolicach Kashihara znajduje się także przypuszczalny grób Jimmu, miejsce pielgrzymek sintoistów. Po zakończeniu walk na Pacyfiku (II wojna światowa) obchody święta zostały zawieszone, aż do 1966 roku, kiedy to święto wznowiono jako Kenkoku Kinen no Hi (建国記念の日).

[edytuj] Wędrówka Jimmu

Według Kiki bracia Jimmu urodzili się w Takachiho, w południowej części Kyuushuu (dzisiejsza Prefektura Miyazaki). Wyruszyli na wschód, gdyż uznali, że ich położenie nie jest odpowiednie do sprawowania rządów nad całym krajem. Początkowo wyprawie przewodził starszy brat Jimmu, Itsuse no Mikoto. Przeprawili sie przez Morze Wewnętrzne z pomocą lokalnego wodza Sao Netsuhiko. Gdy dotarli do Ninawa (dzisiejsza Ousaka) starli się w bitwie z lokalnym wodzem - Nagasunehiko. W wynikłej walce zginął Itsuse no Mikoto. Jimmu zauważył, że zostali pokonani, ponieważ walczyli "pod słońce". Postanowił popłynąć na wschód do półwyspu Kii i zaatakować ze wschodu. Dotarli do Kumano i z pomocą Yatagarasu (八咫烏) wkroczyli do Yamato. Ponownie zmierzyli się z Nagasunehiko, lecz tym razem wyszli z bitwy zwycięsko. W Yamato rezydował Nigihayahi no Mikoto, który uważał się za potomka bogów Takamagahara. Jednak z chwilą, gdy spotkał on Jimmu, natychmiast uznał jego prawowitość do tronu. Jimmu został nowym cesarzem.

[edytuj] Genealogia

Jego ojcem był Hikonagisatakeugayafukiaezu no Mikoto (彦波瀲武鸕鶿草葺不合命), a matką Tamayori-hime no Mikoto (玉依姫命). Miał trzech starszych braci:

• Itsuse no Mikoto (五瀬命),
• Inahi no Mikoto (稲飯命),
• Mikenu no Mikoto (御毛沼命)

Żony Jinmu i ich dzieci:

• Ahiratsu-hime (吾平津姫) - okres przedcesarski
  • Tagishimimi no Mikoto (手研耳命)
  • Kasumimi no Mikoto (岐須美美命)

• Himetataraisuzu-hime no Mikoto - okres cesarski
  • Hikoyai no Mikoto (日子八井命)
  • Kamuyaimimi no Mikoto (神八井耳命)
  • Kamununakawamimi no Mikoto (神渟名川耳尊).

Powyższe drzewo genealogiczne przedstawia wywód Jimmu od boga Izanagi i jego żony Izanami, sporządzony według wierzeń sintoistycznych.