Joanna Bruzdowicz

Z Wikipedii

Joanna Bruzdowicz (ur. 17 maja 1943 w Warszawie), polska kompozytorka, pianistka i krytyk muzyczny.

Pochodzi z warszawskiej muzycznej rodziny, ojciec był wiolonczelistą, matka pianistką. Zaczęła komponować w wieku 6 lat. Studiowała kompozycję u prof. Kazimierza Sikorskiego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie (dyplom 1968), a także u Nadii Boulanger i Oliviera Messiaena w Paryżu. Od 1975 mieszkała w Belgii, obecnie (od 2002) we francuskiej części Katalonii w Pirenejach. Wykłada na kursach kompozytorskich w Aix-eu-Provence, Montrealu oraz w USA (m.in. w Yale University). Założycielka i przewodnicząca Towarzystwa im. F. Chopina i K. Szymanowskiego w Belgii.

W jej twórczości kompozytorskiej duże znaczenie ma muzyka sceniczna, zwłaszcza opery, m.in. Kolonia karna (1968, do tekstu Franza Kafki, napisana na zamówienie Opery Praskiej; choć do premiery nie doszło, kompozycja zdobyła na zachodzie uznanie będąc jej wrotami do sławy, a wersja francuska miała premierę w Tours w 1972), Trojanki (1972, do tekstu Eurypidesa), Bramy raju (1984, światowa premiera w Teatrze Wielkim w Warszawie), poruszające tematy historyczne i współczesne. Ważniejsze utwory: musicale Tides and Waves (1991), Maisonneuve i Przypływy i odpływy (1996), balet Le petit prince, Symfonia. Koncerty: m.in. dwa koncerty skrzypcowe, The Cry of the Phoenix na wiolonczelę i orkiestrę (1994), Stabat mater na chór a cappella (1993). Ponadto kwartety smyczkowe, wiele pieśni i kantat oraz bogaty dorobek muzyki radiowej i filmowej.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu muzyki, wielcy kompozytorzy.