Joanna de Burbon

Z Wikipedii

Joanna de Burbon (fr. Jeanne de Bourbon), (ur. 3 lutego 1338, Vincennes - zm. 6 lutego 1378, Paryż), córka Piotra I - diuka Burbon i Izabeli de Valois (Izabela była córką Karola de Valois i jego trzeciej żony - Mahaut de Châtillon, była więc przyrodnią siostrą króla Filipa VI Walezjusza). Delfina a następnie królowa Francji (w latach 1364 - 1378), jako żona króla Karola V Mądrego.

Ojciec Joanny (Piotr I de Burbon), jej dziadek (Ludwik I, diuk Bourbon) i brat (Ludwik II, diuk Bourbon) - wszyscy oni cierpieli na zaburzenia psychiczne. Joanna również odziedziczyła ten problem - cierpiała na poważne załamanie nerwowe po urodzeniu swojego siódmego dziecka. Jej najstarszy syn, który przeżył dzieciństwo - Karol VI został nazwany Szalonym, ponieważ miał częste ataki schizofrenii.

[edytuj] Potomstwo

Joanna poślubiła Karola V, 8 kwietnia 1350, w Tain-l'Hermitage. Mieli oni 9 dzieci:

• Joanna (1357–1360),
• Jan (1359–1364),
• Bonna (1360),
• Jan (1366),
• Karol VI, król Francji (1368–1422),
• Maria (1370–1377),
• Ludwik I, diuk Orleanu (1372–1407),
• Izabela (1373–1378),
• Katarzyna (1378–1388), poślubiła Jana II - diuka du Berry.

Poprzednik Joanna z Owernii

Królowa Francji 1364-1378

Następca Izabela Bawarska