Johan Fredrik von Nolcken
Z Wikipedii
Johan Fredrik von Nolcken (1737-1809) szwedzki dyplomata.
Spis treści |
[edytuj] Pochodzenie
Jego ojcem był baron Erik Matthias von Nolcken (1694-1755) dyplomata szwedzki i min. ambasador Szwecji w Paryżu. Nolckenowie ród niemieckiego pochodzenia- przenieśli sie z Rzeszy do państwa krzyżackiego (tj. Estonia) około XIV wieku, w XVI przeszli na luteranizm. Jeden z nich otrzymał od szwedzkiej królowej Krystyny Wazy (1632-1654) tytuł barona. Główne majątki rodzinne znajdowały się na wyspie Ozylia, ale von Nolckenowie posiadali też włości na Łotwie, w Estonii, Szwecji, Finlandii i Kurlandii. Linię szwedzką zapoczątkował właśnie ojciec Johana Fredrika baron Erik Matthias. Starszym bratem Johana był dyplomata Gustaf Adam von Nolcken (1733-1813)
[edytuj] Ambasador w Rosji 1773-1788
Johan Fredrik von Nolcken był w latach 1773-1788 ambasadorem Szwecji w Rosji, a w latach 1791-1794 przy dworze wiedeńskim.
Dnia 15 marca 1773 roku Johann Fredrik przybył do Petersburga.
W 1780 roku powstała tzw. Liga Zbrojnej Neutralności wymierzona przeciw gwałceniu przez brytyjskie statki nietykalności okrętów państw neutralnych w wojnie W. Brytanii, przeciw jej koloniom w Ameryce i Francji. Pierwszym ogniwem ligi była konwencja rosyjsko-duńska 28 czerwca (kalendarz juliański)/ 9 lipca 1780 (kalendarz gregoriański). Kolejną konwencję 21 lipca (kalendarz juliański)/ 1 sierpnia 1780 (kalendarz gregoriański) podpisali w Petersburgu szwedzki ambasador Johan Fredrik von Nolcken i rosyjski kanclerz Iwan Ostermann.
Jesienią 1783 roku Gustaw III zlecił Nolckenowi rozpoczęcie rozmów w celu zawiązania sojuszu szwedzko-rosyjskiego. Rosjanie jednak dość szybko zorientowali sie, że Szwedzi chcą sojuszu tylko po to by móc bezpiecznie uderzyć na Norwegię należącą do sprzymierzonej z Rosjanami Danii. Stosunki szwedzko-rosyjskie uległy pogorszeniu, aż 23 lipca 1788 roku Johan Fredrik von Nolcken złożył na ręce Katarzyny II oficjalną deklarację wojenną.
Do Szwecji powrócił w 1788 roku.
[edytuj] Ambasador w Austrii 1791-1794
W sierpniu 1791 roku szwedzki wysłannik specjalny w Wiedniu Axel von Fersen poskarżył sie królowi Gustawowi III na to, że Nolcken, nie konsultuje z nim swych posunięć. Jednak, to właśnie Fersen zaproponował go na swego następcę jako szefa misji dyplomatycznej Szwecji w Wiedniu i poinstruował go by w rozmowie z austriackim kanclerzem Coblenzlem używał tych samych argumentów co on wcześniej. Stawka było pozyskanie Austrii do antyrewolucyjnej koalicji.
Na początku listopada 1791 Nolcken otrzymał od Gustawa III, wraz z innymi ambasadorami szwedzkimi, rozkaz by próbowali zorganizować monarchów we wspólny front antyrewolucyjny i antyfrancuski. Gustaw III planował wówczas desant w Normandii. Cesarz Leopold II Habsburg wahał sie jednak.
W marcu 1792 król nakazał by Nolcken postępował tak samo jak ambasador rosyjski w stolicy Austrii.
[edytuj] Źródła
- Nolckenowie
- Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego Łódź 2000, s. 106, 113, 189, 376, 379, 385, 398, 539, 545-546, 553.
- [1]
- http://runeberg.org/sverhist/9/0082.html
