Liga Zbrojnej Neutralności
Z Wikipedii
Liga Zbrojnej Neutralności - organizacja utworzona w 1780 roku w celu obrony państw-sygnatariuszy przed brytyjską blokadą kontynentalną.
W 1780 roku Dania, Szwecja i Rosja utworzyły Ligę Zbrojnej Neutralności, kilka miesięcy później do Ligi przystąpiły Prusy. Pierwszym ogniwem Ligi była konwencja rosyjsko-duńska 28 czerwca (kalendarz juliański)/ 9 lipca 1780 (kalendarz gregoriański). Kolejną konwencję 21 lipca (kalendarz juliański)/ 1 sierpnia 1780 (kalendarz gregoriański) podpisali w Petersburgu szwedzki ambasador Johan Fredrik von Nolcken i rosyjski kanclerz Iwan Ostermann.
Do ligi następnie przyłączyła się Holandia (od grudnia 1780 w stanie wojny z Brytyjczykami), a w latach 1781-1782; Królestwo Prus, Austria, Portugalia i Królestwo Neapolu.
Liga rozpadła się w wyniku bitwy pod Kopenhagą i śmierci cara Rosji Pawła I w roku 1801.
[edytuj] Źródło
- Zbigniew Anusik, Dyplomacja szwedzka wobec kryzysu monarchii we Francji w latach 1787-1792, Łódź 2000, s. 106.