Johan von Tilly
Z Wikipedii
Johann t'Serclaes, hrabia Tilly (ur. w lutym 1559, zm. 30 kwietnia 1632) – generał w służbie bawarskiej, a następnie habsburskiej podczas wojny trzydziestoletniej.
Pochodził z rodziny szlacheckiej zamieszkującej w Brabancji, służył pod komendą księcia Aleksandra Farnese przeciw Turkom, a następnie wstąpił na służbę księcia Maksymiliana I Bawarskiego, twórcy Ligi Katolickiej. Po wybuchu wojny trzydziestoletniej dowodził wojskami Ligi, które wraz z armią cesarską rozgromiły siły protestanckie w bitwie pod Białą Górą w roku 1620.
W późniejszej fazie palatynackiego okresu wojny Tilly walczył przeciw Mansfeldowi, Chrystianowi Brunszwickiemu i innym. Pokonany przez Mansfelda w kwietniu 1622 roku pobił go w maju pod Wimpfen, czerwcu pod Höchst i pod Stadtlohn w roku następnym. Po przystąpieniu do wojny Chrystiana IV, króla Danii w roku 1625 Tilly wraz z Wallensteinem byli głównodowodzącymi wojsk prowadzących przeciw niemu działania. W roku 1626 wspomagany przez część sił Wallensteina zwyciężył pod Lutter.
Po odsunięciu Wallensteina w roku 1630 Tilly objął dowództwo nad armią cesarską, nie zdołał jednak nic zdziałać w walkach przeciw Gustawowi Adolfowi.
20 maja 1631 roku wojska Tilly'ego i księcia Pappenheima złupiły zdobyty Magdeburg i dokonały masakry ludności cywilnej – sam Tilly starał się temu zapobiec, lecz na próżno.
W bitwie pod Breitenfeld został rozbity przez Gustawa Adolfa. Rok później, podczas bitwy z Gustawem Adolfem pod Rain nad rzeką Lech Tilly odniósł ciężką ranę i wkrótce zmarł.
