Johann von Tieffen

Z Wikipedii

Jan von Tieffen (ur. ?, zm. 25 sierpnia 1497 we Lwowie) - wielki mistrz krzyżacki w latach 1489-1497.

Johann von Tieffen najprawdopodobniej pochodził ze Szwajcarii. Jego pobyt w Zakonie rozpoczął się w Elblągu, gdzie piastował urząd piwnicznego wielkiego szpitalnika Henryka Reuss von Plauena. W roku 1474 objął funkcję komtura Kłajpedy, a od 1476 r. był wielkim komturem. Reprezentował zakon krzyżacki w misjach dyplomatycznych na europejskich dworach. W czasach wielkiego mistrza Marcina von Wetzhausena łagodził spory między zakonem, a królem polskim. W 1480 roku został komturem w Pokarminie i wielkim szpitalnikiem zakonu. 25 czerwca 1487 w Dryforcie (obecnie Srokowo) wydał przywilej na uposażenie kościoła w Starych Juchach.

W 1489 roku kapituła generalna wybrała go wielkim mistrzem. Natychmiast po wyborze von Tieffen udał się w podróż do Polski. Jako wielki mistrz krzyżacki i lennik z Prus Zakonnych 18 listopada 1489 r. w Radomiu składał hołd królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi.

Uspokojenie napiętych stosunków z Koroną pozwoliło wielkiemu mistrzowi na zajęcie się sprawami wewnętrznymi państwa zakonnego. Na drodze tego zamierzenia stanął ambitny biskup warmiński Łukasz Watzenrode, który dążył do usamodzielnienia się zarówno od wpływów króla polskiego jak i wielkiego mistrza. W maju 1490 Tieffen zwrócił się pisemnie do niego o wyrażenie zgody na wyświęcenie kaplicy w Sterławkach Wielkich ku czci św. Jana Chrzciciela, a także o wydanie zezwolenia dla proboszcza z Czernik na odprawianie tam mszy świętych.

W 1492 roku Jan I Olbracht wysunął pomysł przeniesienia Krzyżaków z Prus na Podole. Zamierzeniom tym sprzeciwił się Jan von Tieffen, który rozumiał, że taka decyzja oznaczałaby definitywny koniec niezależności zakonu. Odwołał się do cesarza Maksymiliana I Habsburga i tym samym przekreślił plany dyplomacji królewskiej. Wielki mistrz nie sprzeciwił się natomiast żądaniom na hołd lenny wobec króla i złożył mu go w Poznaniu 29 maja 1493 roku.

Johann von Tieffen w 1497 r. na wezwanie króla Jana Olbrachta miał uczestniczyć w wyprawie przeciw Turcji, której celem było zdobycie portów czarnomorskich. Na wyprawę poprowadził oddział 400 rycerzy. W wojsku szerzyły się choroby, które nie oszczędziły Tieffena; podczas podróży wzdłuż Dniestru Jan von Tieffen zachorował na czerwonkę. Postanowił zawrócić i udał się do Lwowa, gdzie nie odzyskał już zdrowia i zmarł 25 sierpnia 1497 r. Został pochowany w katedrze w Królewcu .