Joseph William Martin
Z Wikipedii
| Joseph William Martin, Jr. 3 listopada 1884 – 6 marca 1968 |
|
 |
|
| 49. Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych | |
| Okres urzędowania | od 3 stycznia 1947 do 3 stycznia 1949 |
| Przynależność polityczna | Partia Republikańska |
| Poprzednik | Sam Rayburn |
| Następca | Sam Rayburn |
| 51. Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych | |
| Okres urzędowania | od 3 stycznia 1953 do 3 stycznia 1955 |
| Poprzednik | Sam Rayburn |
| Następca | Sam Rayburn |
| Kongresman z 10, 14 i 15. okręgu Massachusetts | |
| Okres urzędowania | od 4 marca 1925 (10) 4 marca 1933 (14) 3 stycznia 1963 (15) do 4 marca 1933 (10) 3 stycznia 1963 (14) 3 stycznia 1967 (15) |
| Poprzednik | Robert M. Leach (10) Richard B. Wigglesworth (14) Laurence Curtis (15) |
| Następca | Charles L. Gifford (14) Margaret M. Heckler (15) |
Joseph William "Joe" Martin, Jr (ur. 2 listopada 1884, zm. 6 marca 1968) był amerykańskim politykiem ze stanu Massachusetts, działaczem Partii Republikańskiej.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Urodzony w North Attleborough w rodzinnym Massachusetts Martin ukończył North Attleboro High School w roku 1902. Następnie szereg lat pracował jako dziennikarz (Attleboro Sun and Providence Journal, 1902-1908, publicysta w Evening Chronicle at North Attleboro od 1908).
[edytuj] Kariera polityczna
Zanim Martin został wybrany członkiem federalnej Izby Reprezentantów, pełnił następujące funkcję, oczywiście jako republikanin:
- Członek stanowej Izby Reprezentantów, gdzie zasiadał w latach 1912-1914
- Stanowy Senator (1914-1917)
- Przewodniczący Massachusetts Street Railway Investigating Commission
- Przewodniczący Massachusetts legislative campaign committee
- Sekretarz wykonawczy Stanowego Komitetu Partii Republikańskiej
- Delegat na Krajowe Konwencje Republikanów w latach: 1916, 1936, 1940, 1948, 1952 oraz 1956
Prócz tego piastował, już zasiadając w Izbie Reprezentantów, takie stanowiska, jak:
- Przewodniczący Republican National Conventions (Konwencji Krajowej, nominującej kandydata na prezydenta w latach 1940, 1944, 1948 i 1952)
- Członek Krajowego Komitetu Partii (kierownictwa)
[edytuj] Izba Reprezentantów
Wybrany po raz pierwszy do Izby Reprezentantów USA w listopadzie roku 1924 zasiadał w miej w okresie 21 dwuletnich kadencji (4 marca 1925 – 3 stycznia 1967). Reprezentował 14. okręg wyborczy Massachusetts, a od 1963 dziesiąty.
Liderem mniejszości został po raz pierwszy w roku 1939 (demokraci, na czele z prezydentem Franklinem Delano Rooseveltem dzierżyli praktycznie niepodzielną władzę, kontrolując Biały Dom i Kongres, ten ostatni przytłaczającą większością mandatów, od roku 1933). Martin stał na czele frakcji republikanów w Izbie do 3 stycznia 1947, kiedy to jego partia zdobyła wreszcie większość w obu izbach Kongresu, a on sam został spikerem. Pełnił też funkcję lidera mniejszości w latach 1949-1953 i 1955-1957, kiedy to, pozostając członkiem Izby, przekazał kierownictwo.
[edytuj] Spiker Izby Reprezentantów
Po raz pierwszy został spikerem w roku 1949 i był nim przez dwa lata, do 1949, kiedy demokraci odzyskali kontrolę nad izbą). Powrócił wtedy na stanowisko lidera mniejszości (dotyczasowy lider republikanów, wtedy w większości, Charles A. Halleck, musiał ustąpić mu miejsca, zostając jego zastępcą).
Drugi raz, także na dwa lata (1953-1955) Martin objął fotel spikerski, kiedy republikanie odzyskali kontrolę nie tylko nad Kongresem, ale i Białym Domem (w osobie generała Dwighta D. Eisenhowera). Te dwa pojedyncze okresy były najkrótszymi ze wszystkich okresów, kiedy republikanie sprawowali kierownictwo.
Tak więc w okresie swojego pierwszego "spikerstwa" (ang. speakership) Martin był najwyżej postawionym republikaninem od czasów prezydentury Herberta Hoovera (1929-1933) i drugą osobą w państwie i kolejce do prezydentury (Harry Truman nie miał w owym czasie wiceprezydenta w swoim gabinecie.
[edytuj] Koniec kariery
Po przegranej walce o ponowną nominację do Kongresu w roku 1966 Martin zakończył swoją karierę. Zmarł w Hollywood na Florydzie. Pochowano go na Mount Hope Cemetery w rodzinnym mieście.
W roku 1960 wydawnictwo McGraw-Hill opublikowało książkę pt. My First Fifty Years in Politics ("Moje pierwsze piętnaście lat w polityce"), która była wywiadem-rzeką z Martinem, który przeprowadził Robert J. Donovan.
Jedna z sześciu szkół w jego rodzinnym mieścier (tj. The Joseph W. Martin, Jr. Elementary School) jest nazwana na jego cześć.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] W sieci
Oficjalna biografia ze stron Kongresu
| Poprzednik Sam Rayburn |
Spiker Izby Reprezentantów 1947-1949 |
Następca Sam Rayburn |
| Poprzednik Sam Rayburn |
Spiker Izby Reprezentantów 1953-1955 |
Następca Sam Rayburn |
Muhlenberg • Trumbull • Muhlenberg • Dayton • Sedgwick • Macon • Varnum • Clay • Cheves • Clay • Taylor • Barbour • Clay • Taylor • Stevenson • Bell • Polk • Hunter • White • Jones • Davis • Winthrop • Cobb • Boyd • Banks • Orr • Pennington • Grow • Colfax • Pomeroy • Blaine • Kerr • Randall • Keifer • Carlisle • Reed • Crisp • Reed • Henderson • Cannon • Clark • Gillett • Longworth • Garner • Rainey • Byrns • Bankhead • Rayburn • Martin • Rayburn • Martin • Rayburn • McCormack • Albert • O'Neill • Wright • Foley • Gingrich • Hastert • Pelosi
