James Polk
Z Wikipedii
James Knox Polk | |
Data urodzenia | 1795 |
Data śmierci | 1849 |
11. Prezydent Stanów Zjednoczonych | |
Okres urzędowania | od 4 marca 1845 do 4 marca 1849 |
Przynależność polityczna | Partia Demokratyczna |
Poprzednik | John Tyler |
Następca | Zachary Taylor |
17. Spiker Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych | |
Okres urzędowania | od 7 grudnia 1835 do 4 września 1837 |
Poprzednik | John Bell |
Następca | Robert Mercer Taliaferro Hunter |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
James Knox Polk (ur. 2 listopada 1795 w hrabstwie Mecklenburg, Karolina Północna, zm. 15 czerwca 1849 w Nashville, Tennessee) – prawnik, 11. prezydent USA (1845-1849).
Karierę polityczną rozpoczął już w młodości. Opracowywał prawa stanu Tennessee, przyjaźnił się z Andrew Jacksonem. W Izbie Reprezentantów był stronnikiem Jacksona. W latach 1835-1839 był przewodniczącym Izby. Stanowisko to opuścił, by zostać gubernatorem stanu Tennessee.
Jako zwolennik przyłączenia Teksasu i Oregonu zyskał poparcie Jacksona. W kampanii wyborczej zręcznie połączył obie kwestie, ważne, odpowiednio, dla południa i północy kraju. Był także rzecznikiem przyłączenia do USA Kalifornii.
Prezydent był jednak bardziej stanowczy w słowach niż w czynach. Wiedząc, że zajęcie Oregonu może sprowokować wojnę z Wielką Brytanią prowadził ostrożną politykę. Jej wynikiem było podpisanie w 1846 roku traktatu, w którym uregulowano kwestie osadnictwa na spornych terenach.
Za Kalifornię i Nowy Meksyk USA zaoferowały Meksykowi 20 milionów dolarów. Gdy amerykański wysłannik nie został przyjęty przez władze Meksyku, prezydent wysłał generała Taylora z zadaniem zajęcia terenów aż po Rio Grande. Rozpoczęła się wojna amerykańsko-meksykańska. Po klęsce Meksykanie zadowolili się 15 milionami dolarów.
Za czasów prezydentury Polka Stany Zjednoczone znacząco powiększyły swoje terytorium.
W 1848 roku, z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, Polk zrezygnował z ubiegania się o drugą kadencję prezydencką. Całe życie chorowity, zmarł 15 czerwca 1849, zaledwie 3 miesiące po zakończeniu prezydentury.
Prezydenturę zakończył 4 marca 1849. Jego następca Zachary Taylor złożył przysięgę dopiero następnego dnia. Przez ten jeden dzień tymczasowym Prezydentem USA był David Rice Atchison – ówczesny Prezydent pro tempore Senatu USA. Żoną prezydenta Polka była Sarah Polk.
[edytuj] Linki zewnętrzne
George Washington | John Adams | Thomas Jefferson | James Madison | James Monroe | John Quincy Adams | Andrew Jackson | Martin Van Buren | William Henry Harrison | John Tyler | James Knox Polk | Zachary Taylor | Millard Fillmore | Franklin Pierce | James Buchanan | Abraham Lincoln | Andrew Johnson | Ulysses Simpson Grant | Rutherford Birchard Hayes | James Abram Garfield | Chester Alan Arthur | Grover Cleveland | Benjamin Harrison | Grover Cleveland | William McKinley | Theodore Roosevelt | William Howard Taft | Woodrow Wilson | Warren G. Harding | Calvin Coolidge | Herbert Clark Hoover | Franklin Delano Roosevelt | Harry S. Truman | Dwight David Eisenhower | John Fitzgerald Kennedy | Lyndon B. Johnson | Richard Milhous Nixon | Gerald Rudolph Ford | James Earl Carter | Ronald Reagan | George H. W. Bush | Bill Clinton | George W. Bush
Muhlenberg • Trumbull • Muhlenberg • Dayton • Sedgwick • Macon • Varnum • Clay • Cheves • Clay • Taylor • Barbour • Clay • Taylor • Stevenson • Bell • Polk • Hunter • White • Jones • Davis • Winthrop • Cobb • Boyd • Banks • Orr • Pennington • Grow • Colfax • Pomeroy • Blaine • Kerr • Randall • Keifer • Carlisle • Reed • Crisp • Reed • Henderson • Cannon • Clark • Gillett • Longworth • Garner • Rainey • Byrns • Bankhead • Rayburn • Martin • Rayburn • Martin • Rayburn • McCormack • Albert • O'Neill • Wright • Foley • Gingrich • Hastert • Pelosi