Juan Carlos Corazzo

Z Wikipedii

Juan Carlos Corazzo
Imię i nazwisko	Juan Carlos Corazzo
Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1907 Montevideo, Urugwaj
Pseudonim	Niño
Pozycja	prawy pomocnik
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1920-?  ?-1925 1925-1931 1931-1932 1932-1937	Democracia Wanderers Montevideo Sud América Montevideo Racing Buenos Aires Independiente Buenos Aires	blisko 200 (?)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
	Urugwaj
Kariera trenerska
Lata	Klub/Reprezentacja
	Defensor Montevideo Urugwaj

Juan Carlos Corazzo (14 grudnia 1907 - 12 stycznia 1986) - piłkarz urugwajski o przydomku Niño, środkowy pomocnik. Później trener. Teść Forlána.

Spis treści 1 Kariera piłkarska 2 Kariera trenerska 3 Źródło 4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Kariera piłkarska

Corazzo urodził się w Montevideo, w dzielnicy Barrio Reus. Już w 1920 roku zaczął grać w piłkę w miejscowym klubiku o nazwie Democracia - ponieważ tak wcześnie zaczął uprawiać futbol, zyskał sobie przydomek Niño, czyli dziecko. Po krótkiej grze w Wanderers w 1925 przeszedł do klubu Sud América, w którym występował do 1931 roku.

Grał w reprezentacji Urugwaju - był w kadrze zarówno przed Igrzyskami w 1928 jak i przed mistrzostwami w 1930.

W 1931 przeniósł się do Argentyny, gdzie początkowo niezbyt udanie grał w Racingu. W końcu w 1932 przeszedł do Independiente Buenos Aires, szybko stając się podstawowym graczem klubu. W Independiente przebywał do 1937 i rozegrał w jego barwach blisko 200 meczów ligowych.

[edytuj] Kariera trenerska

Po powrocie z Argentyny do Urugwaju Corazzo przeszedł kursy trenerskie i został trenerem klubu Defensor.

Odniósł znaczące sukcesy jako trener reprezentacji Urugwaju, którą po raz pierwszy prowadził podczas Copa América 1955, jednak bez powodzenia, gdyż Urugwaj zajął dopiero 4 miejsce - za Argentyną, Chile i Peru. Ponownie objął pieczę nad drużyną narodową po kompromitującym występie w Copa América 1959. Jeszcze w tym samym roku rozegrany został w Ekwadorze kolejny turniej Copa América. Tym razem Urugwaj prowadzony przez nowego trenera grał znakomicie i zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej.

Stał na czele reprezentacji podczas finałów mistrzostw świata w 1962 roku, gdzie jednak Urugwaj odpadł już w fazie grupowej.

Kolejny raz przejął pieczę nad reprezentacją Urugwaju po mistrzostwach świata w 1966 roku. Znakomicie przygotował drużynę na turniej Copa América 1967, który wygrał zdobywając po raz drugi tytuł mistrza Ameryki Południowej.

[edytuj] Źródło

• Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 8): Herosi Mundiali, Wydawnictwo GiA, Katowice 1993, ISBN 83-900227-6-3, str. 48
• Tomasz Wołek, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America. Historia mistrzostw Ameryki Południowej 1910-1995, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 129

[edytuj] Linki zewnętrzne

• RSSSF - reprezentacja Urugwaju w finałach mistrzostw świata
• RSSSF - Urugwaj w eliminacjach do finałów mistrzostw świata