Każdemu wolno kochać
Z Wikipedii
Każdemu wolno kochać | |
Oryginalny tytuł | Każdemu wolno kochać |
Gatunek | komedia romantyczna |
Kraj produkcji | Polska |
Język | polski |
Główne role | Adolf Dymsza, Mariusz Maszyński |
Data premiery | 24 lutego 1933 |
Czas trwania | 80 min. |
Produkcja | |
Reżyseria | Mieczysław Krawicz, Janusz Warnecki |
Scenariusz | Jerzy Nel |
Muzyka | Zygmunt Karasiński |
Zdjęcia | Zbigniew Gniazdowski |
Scenografia | Stefan Norris |
Produkcja | Stanisław Szebego |
Dystrybucja | Muzafilm |
Każdemu wolno kochać na IMDb |
Każdemu wolno kochać - polska komedia romantyczna z roku 1933 w reżyserii Mieczysława Krawicza. Film czarno-biały.
Spis treści |
[edytuj] Obsada
- Ludwik Lawiński - dyrektor teatru
- Stanisława Kawińska - Weronika
- Janina Brochwiczówna - gwiazda rewiowa
- Józef Kondrat - widz w teatrze
- Henryk Małkowski - dozorca
- Ludwik Fritsche - profesor Robaczek
- Mariusz Maszyński - Alojzy Kędziorek
- Liliana Zielińska - Renia
- Feliks Chmurkowski - gość u Renaty
- Czesław Skonieczny - Maciej Baleron
- Mira Zimińska - Lodzia
- Józef Orwid - właściciel kamienicy
- Adolf Dymsza - Hipek
- Witold Conti - Gwiazdor rewiowy
- Stanisław Łapiński - Burmistrz
[edytuj] Ekipa
- Reżyseria - Mieczysław Krawicz, Janusz Warnecki
- Scenariusz - Jerzy Nel
- Zdjęcia - Zbigniew Gniazdowski
- Muzyka - Zygmunt Karasiński, Stanisław Szebego, Szymon Kataszek
- Scenografia - Stefan Norris
[edytuj] Fabuła
Alojzy Kędziorek jest biednym muzykiem zakochanym z wzajemnością w młodej Paniczce Renacie. Rodzice dziewczyny nie chcą przystać na zaloty człowieka "niższej" klasy i chcą wydać córkę za bogatego rzeźnika - Pana Balerona. Zakochany po uszy muzyk pisze piosenkę Każdemu wolno kochać, która podbija serce nie tylko młodej dziewczyny, jednak rodzice wysyłają córkę na prowincję do posiadłości rzeźnika "Świntuchy" w gminie Wygłupia. Muzyk podąża za nią. Tymczasem za sprawą obrotnego przyjaciela Hipka (który sprzedał piosenkę niczego nie świadomego kompozytora), utwór podbija serca całej Warszawy.