Kadencja (muzyka)

Z Wikipedii

Kadencja (z wł. cadenza co w dosłownym tłumaczeniu znaczy upadek) to pochód akordów mający charakter zakończenia, a w harmonii klasycznej połączenie trójdźwięków: Toniki, Subdominanty i Dominanty (T, S i D). Kończą one utwór muzyczny lub jego część.

Kadencje są nieraz bardzo rozbudowane, zwłaszcza w większych formach, jak symfonia, koncert.

Rodzaje prostych kadencji:

• kadencja wielka doskonała: S - D⁷- T. Daje zakończenie definitywne, uroczyste.
• kadencja mocna (inaczej nazywana małą kadencją doskonałą): D - T. Daje zakończenie w sposób mocny i zdecydowany.

• kadencja plagalna (zwana też kadencją kościelną: S - T lub °D - T. Daje zakończenie słabe.

• kadencja niepełna (nazywana kadencją zawieszoną lub półkadencją): S - D lub T - D. Daje efekt zawieszenia, oddziela dwa zadania muzyczne.

• kadencja zwodnicza: D - T_VI, w której Dominanta rozwiązuje się na Tonikę szóstego stopnia, miękka w brzmieniu.

Kadencją nazywany jest też fragment utworu przeznaczony dla solisty-wirtuoza.

Zobacz też:

• forma sonatowa
• harmonika (muzyka)