Kadzidło
Z Wikipedii
Kadzidło (hebr. ketoret, gr. libanos, thymiana, łac. tus, incensum) - substancja żywiczna otrzymywana z kadzidłowca (Boswellia sacra, Boswellia serrata, Boswella carteri) z dodatkiem innych gatunków aromatycznych roślin z rodziny osoczynowatych (Burseracerae) - są to niskie drzewa i krzewy występujące na terenie Afryki i Bliskiego Wschodu. Uszkodzenie kory powoduje wysączanie żywicy, która po zaschnięciu jest zbierana. Wyschnięta żywica przypomina kawałki rozdrobnionego bursztynu. W czasach przed Imperium Rzymskim cena kadzidła była wyższa niż cena złota. Kadzidło wykorzystywane było w kosmetyce, kuchni i medycynie. Od starożytności kadzidło jest substancją używaną do celów kultu. Podczas spalania w kadzielnicy wydziela przyjemny zapach.
[edytuj] Religia
W starożytnej Grecji używano kadzidła w celach kultycznych, prawdopodobnie od VII w. p.n.e.. W Rzymie od III w. ogrywało dużą rolę w kulcie prywatnym i publicznym oraz w kulcie cesarza.
Kadzidło ma szerokie zastosowanie w wielu religiach i dzisiaj:
W liturgii chrześcijańskiej kadzidło jest symbolem modlitwy unoszącej się do Boga. (Ap 8,4), używa się go dla podniesienia uroczystego nastroju niektórych nabożeństw, a także dla okazania czci osobom lub świetnym przedmiotom (w katolicyzmie i prawosławiu), okadza się więc Najświętszy Sakrament, ołtarz, relikwie, osoby, zwłoki zmarłych podczas pogrzebu. Szczególnie często kadzidła używają liturgie wschodnie.
Według Ewangelii Mateusza kadzidło było jednym z darów trzech mędrców ze Wschodu przyniesionych nowo narodzonemu Chrystusowi.
[edytuj] Bibliografia
- ABC chrześcijanina. Mały słownik. Sylwester Zalewski (red.). Warszawa: Verbinum, 1999, s. 105. ISBN 83-85762-95-7.
- Bogusław Nadolski: Leksykon liturgii. Poznań: Pallottinum, 2006, ss. 613-616. ISBN 83-7014-531-0.
