Kajetan Kraszewski

Z Wikipedii

Kajetan Kraszewski (ur. 11 marca 1827, Dołhe, zm. 1 lipca 1896 tamże) - literat polski.

Syn ziemian Jana i Zofii z Malskiej Kraszewskich, młodszy brat Józefa Ignacego i Lucjana Kraszewskiego.

Był powieściopisarzem i dramatopisarzem, autorem szkiców historycznych (Ze wspomnień kasztelanica, (1883) ,II wydanie (1896),„Generał Filip Hauman i rodzina Malczewskich” (1888), „Bartochowski” (1889) . Napisał historię rodu Kraszewskich (Monografia domu Kraszewskich vel Kraszowskich Jastrzębczyków, (1862), autor opowiadań obyczajowych („Chełmianie” (1878), „Od szkolnej ławy” (1880), „Z podań i szpargałów” (1892), „Tradycje kodeńskie” (1893), „Poturczeńcy” (1895) i i.). Interesował się także astronomią.

Był także astronomem i rysownikiem; jako dyletant wykonywał medaliony portretowe.