Kalafonia

Z Wikipedii

Kalafonia - żywica miękka pochodzenia naturalnego, pozostałość po oddestylowaniu terpentyny z żywicy drzew iglastych (głównie sosny).

Kalafonia jest substancją kruchą, bardzo łamliwą, szklistą, półprzezroczystą, o barwie od żółtej poprzez ciemnoczerwoną aż do ciemnobrązowej. Posiada charakterystyczną żywiczną woń. Jest również łatwotopliwa i łatwopalna. Dobrze rozpuszcza się w większości rozpuszczalników organicznych: acetonie, alkoholu amylowym, butylowym, etylowym i metylowym, benzynie czterochlorku węglowym, eterze etylowym, ksylenie, toluenie, i olejku terpentynowym. Nie rozpuszcza się w wodzie. Kalafonię zmydlają gorące roztwory zasad.

Kalafonię stanowi głównie (90%) mieszanina izomerów kwasów żywicznych: abietynowego (C₂₀H₃₀O₂) i pimarowego, reszta to pochodne tych kwasów oraz inne zanieczyszczenia organiczne.

Zastosowania kalafonii:

• bezpośrednio:
  • jako bardzo dobry topnik podczas lutowania stopem cynowo-ołowiowym;
  • do nacierania włosia smyczków instrumentów smyczkowych, w celu zwiększenia szorstkości włosia i tym samym zwiększenia jego przyczepności do strun.
• jako składnik:
  • w farbach poligraficznych jako spoiwo, które jednocześnie polepsza właściwości maziste farby;
  • a także składnik lakierów, pokostów, mydeł, laku, tworzyw sztucznych, gumy.

Kalafonia dodana w kilkuprocentowej ilości do kleików skrobiowych i mącznych podnosi ich wartość jako spoiw. Zmieszana z olejkiem terpentynowym może stanowić namiastkę balsamu modrzewiowego. Rozpuszczona w alkoholu metylowym ma zastosowanie jako fiksatywa do zapraw nadmiernie chłonących. Zmieszana z woskiem ma zastosowanie jako składnik spoiwa enkaustycznego.