Kanhua chan
Z Wikipedii
Kanhua chan (kor. kanhwa sǒn ( ) | jap. kanna zen ( ) | wiet. khan hôai thiên) - chan introspekcji gonganu a ściślej chan introspekcji słów , system praktyki gonganowej powstały w 12 wieku.
Słowo kan oznacza obserwowanie, introspekcję, słowo hua oznacza słowo, zdanie, frazę. Tym słowem lub frazą jest w tej praktyce krytyczne słowo/zdanie czyli huatou (dosłownie szczyt słowa). Huatou to najważniejszy element gonganu, na którym skupia się praktyka ucznia.
- Pewnego dnia mnich zapytał mistrza chan Zhaozhou Czy pies ma naturę Buddy?
- Mu (nie) odpowiedział mistrz.
Mu jest właśnie tym krytycznym słowem czyli huatou.
W niektórych wypadkach samo huatou stało się gonganem.
- Jaki jest dźwięk fletu bez otworów?
System ten został stworzony przez mistrza chan Dahui Zonggao, który zebrał wiele autentycznych gonganów i zestawił z nich systematyczny kurs praktyki chan. Gongan był dla niego najważniejszym środkiem treningu na drodze do przebudzenia.
Gongany bywały używane jako jeden z elementów praktyki chan od połowy 10 w., jednak Dahui wyniósł praktykę gonganową na pozycję wręcz ortodoksji w szkole linji.
W Korei jest to główna praktyka buddyzmu koreańskiego (chogye chong).
W Japonii praktykę tę stosuje szkoła rinzai.
Przeciwieństwem kanhua chan jest mozhao chan - praktyka cichego siedzenia w szkole caodong.
kor. hwadu sǒn ( ) | jap. watō zen ( ) | wiet. hôai dâu thiên
Zobacz:
Bibliografia:
- The Encyklopedia of Eastern Philosophy and Religion.
- Isshū Miura, and Ruth Fuller-Sasaki.The Zen Koan.
- Red. Kenneth Kraft. Zen. Tradition & Transition
