Kaplica pałacowa w Akwizgranie
Z Wikipedii
Kaplica w Akwizgranie (obecnie część Katedry w Akwizgranie) - jeden z najważniejszych zabytków sztuki karolińskiej, wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO.
Kaplica została zbudowana w latach ok. 786–800 przez Oda z Metzu jako część kompleksu pałacowego Karola Wielkiego i miejsce jego pochówku. Została konsekrowana w 805 roku przez papieża Leona III. W okresie gotyckim dobudowano do niej chór, całość przebudowano na katedrę w XIX wieku.
Kaplica jest wzorowana na bizantyjskim kościele w San Vitale i kościele św. Sergiusza i Bachusa w Konstantynopolu. Wzniesiona jest na planie centralnym: środkowa, ośmioboczna część otoczona jest przez dwukondygnacyjną, szesnastoboczną nawę zewnętrzną. Część centralna nakryta jest ośmiobocznym sklepieniem klasztornym, obejście - sklepieniem krzyżowym. Od strony zachodniej umieszczono westwerk z emporą i tronem cesarza między wieżami.