Kościół San Vitale w Rawennie
Z Wikipedii
Kościół San Vitale jest jednym zabytków Rawenny i jednym z ważniejszych przykładów sztuki bizantyjskiej w zachodniej Europie. San Vitale znajduje się na liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Budowa została rozpoczęta w roku 527 i ukończona w 548 roku. Architekt nie jest znany. Budowla jest najbardziej znana z bizantyjskich mozaik, najlepiej zachowanych poza Konstantynopolem. Budowa kościoła była ponoć sponsorowana przez greckiego bankiera. Końcowy koszt budowy wynosił ponad 26 000 sztuk złota. Prawdziwym sponsorem był jednak prawdopodobnie cesarz bizantyjski, który budową świątyni chciał pokazać potęgę państwa.
Kościół został wzniesiony na planie ośmioboku z niszami, otaczanego przez również ośmioboczne obejście z emporami i wydzielonym prezbiterium, do którego przylegają dwie kaplice: prothesis i diaconicon, typowe dla świątyń bizantyjskich. Narteks dostawiony jest ukośnie do budowli, flankują go dwie wieżyczki ze schodami.
Wnetrze jest bogato dekorowane mozaikami. Nad kolumnadą w głównej nawie znajdują się freski ze scenami ze Starego Testamentu: historia Abrahama, Melchizedeka, scena ofiary z Izaaka, życie Mojżesza, Jeremiasza, Izajasza oraz historia Abla i Kaina. Ponadto wnętrze jest ozdobione 15 medalionami-mozaikami, przedstawiającymi Jezusa, apostołów oraz św. Gerwazego.
Na ścianach apsydy znajdują się dwie słynne mozaiki, ukończone w 548 roku, przedstawiające cesarza Justyniana, ubranego w purpurowy płaszcz ze złotą aureolą, stojącego w otoczeniu biskupa Maximiana i pretorianów. Po drugiej stronie znajduje się cesarzowa Teodora w bogatym stroju, otoczona służbą.
Na kościele San Vitale wzorowano karolińską kaplicę w Akwizgranie.
[edytuj] Mozaiki
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
