Karol Albert (król Sardynii)

Z Wikipedii

Karol Albert Sabaudzki, (ur. 2 X 1798, w Paryżu - zm. 28 VII 1849) w Oporto w Potugalii - król Sardynii z dynastii sabaudzkiej w latach 1831-1849. Syn Karola Emanuela, księcia Carignano (1770-1800), i Albertyny Marii Krystyny Wettyn (1779-1851), będącej córką Karola Saskiego, księcia Saksonii i Polski, oraz Franciszki Krasińskiej. Wywodził się z bocznej linii dynastii sabaudzkiej - książąt Carignano, która brała swój początek od Tomasza Franciszka (syna Karola Emanuela I Wielkiego, księcia Sabaudii) i jego żony - Marii Burbon-Soissons.

W 1817 ożenił się z Marią Teresą Habsburg, córką Ferdynanda III, wielkiego księcia Toskanii. Miał z nią 2 synów:

• Wiktora Emanuela II, pierwszego króla Włoch (1820-1878),
• Ferdynanda, księcia Genui (1822–1855), ojca Margerity Teresy Giovanny (księżniczki sabaudzkiej, żony Humberta I), i Tomasza, księcia Genui.

Nadał królestwu konstytucję (Statut albertyński) wzorowany na konstytucji francuskiej z 1830 roku. Obowiązywał on aż do czasów faszyzmu, tj. do 1925 roku. Po klęskach w wojnie z Austrią w bitwach pod: Custozą i pod Novarą abdykował na rzecz swojego starszego syna.