Karol Brunon Kunkel

Z Wikipedii

Karol Brunon Kunkel (ur. 8 listopada 1913 w Jezioranach), ksiądz katolicki.

Syn kupca Karola Kunkela i Marty z domu Austin. Maturę uzyskał w 1932 r. w gimnazjum w Braniewie. Potem kontynuował naukę w braniewskim seminarium duchownym. Święcenia kapłańskie przyjął 6 marca 1938 r. Był wikariuszem w parafii NSJ w Olsztynie. Za kazania i pracę w z młodzieżą był przesłuchiwany na gestapo (1940). W grudniu 1941 został wikariuszem w parafii św. Jana Chrzciciela w Królewcu. Pełnił funkcję diecezjalnego duszpasterza młodzieży (od lipca 1944). Współpracował z osobami przygotowującymi spisek (20 lipca 1940) na Hitlera. Po przeszukaniu jego mieszkanie został zesłany do obozu w Ravensbrück, a od marca 1945 do Dachau. Później więziony przez SS, jako zakładnik wywieziony do południowego Tyrolu, gdzie został uwolniony 29 kwietnia 1945 r. W tym samym roku został duszpasterzem w Schlehdorf k. Monachium. Został rektorem Biskupiego Konwiktu w Bensheim, a w 1956 proboszczem w Mainz-Kostheim.

Bibliografia

• Ks. Andrzej Kopiczko, ks. Julian Żołnierkiewicz „Dzieje kościoła i parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Olsztynie 1903-2003”, Olsztyn 2003, Edytor „WERS” w Olsztynie, ISBN 83-919110-3-9