Karol Wyrwicz

Z Wikipedii

Karol Wyrwicz (ur. 1717 na Żmudzi, zm. 1793 w Warszawie), polski geograf, historyk, jezuita.

W 1734 wstąpił do zakonu jezuitów. Przez siedem lat uczył w kilku kolegiach, następnie zajął się wychowaniem Józega Hylzena, z którym podróżował po Francji, Belgii, Niemczech i Włoszech. W 1765 w imieniu króla Stanisława Augusta negocjował na dworze wiedeńskim o małżeństwo z arcyksiężniczką austriacką. W 1767 został rektorem kolegium jezuickiego "nobilium". Po kasacji zakonu jezuickiego otrzymał probostwo parafii św. Andrzeja w Warszawie a w 1780 został opatem hebdowskim.

[edytuj] Autor

• Continuatio Belscii chronici polonici ad nostra usque tempora seu acta 190 annorum, Warszawa 1761;
• Geografia czasów najnowszych etc., Warszawa 1768, 1770;
• Pamiętnikowi historycznemu i politycznemu Pro memoria (dzieło polemiczne przeciw Świtkowskiemu ogłoszone bezimiennie), t. 2, 1783-1785;
• Historja ludu Bożego i narodów starożytnych krótko zebrane, 1787, 1793; i inne.