Karsibór (wyspa)
Z Wikipedii
Karsibór (niem. Kaseburg) – wyspa na Zalewie Szczecińskim, w Polsce w województwie zachodniopomorskim w powiecie grodzkim Świnoujście. Leży w północnej części Zalewu, na południe od wyspy Wolin, od której oddzielona jest Starą Świną. Od położonej na zachód wyspy Uznam, której niegdyś była półwyspem, oddziela ją sztucznie przekopany Kanał Piastowski.
Spis treści |
[edytuj] Nazwa
Jest to bardzo stara pomorska nazwa. W pomorskim języku „karś”, „karśniawy” znaczy „lewy”, co obecnie możemy tłumaczyć jako „bór po lewej stronie”.
[edytuj] Powstanie
Wyspa powstała w latach 1874-1880 przez przekopanie południowo-wschodniego fragmentu wyspy Uznam Kanałem Piastowskim, który skrócił drogę wodną ze Świnoujścia do Szczecina.
[edytuj] O wyspie
Wyspa Karsibór ma około 14 km² powierzchni. Są to głównie równiny zajęte przez uprawy rolne. W zachodniej części wyspę pokrywają Lasy Karsiborskie (pow. ok. 4 km²). Od południa wyspa Karsibór otoczona jest wodami Zalewu Szczecińskiego. Na północy granicę wyspy stanowią ramiona Starej Świny - Rzecki Nurt i Młyńska Toń. Na wschód rozciąga się kraina ponad 40 wysp wstecznej delty Świny, z których większe to Warne Kępy, Wielki Krzek i Karsiborska Kępa.
Na wyspie znajduje się dzielnica Świnoujścia o tej samej nazwie. Na Kępie Karsiborskiej (ok. 60% pow. wyspy) utworzono rezerwat Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków (OTOP).
[edytuj] Ciekawostki
 |
Ta sekcja może zawierać informacje trywialne, plotkarskie i tym samym niepotrzebne w artykule encyklopedycznym. Staraj się integrować ciekawostki z główną treścią artykułu. Po oczyszczeniu tej sekcji możesz usunąć szablon. Potrzebę wpisania ciekawostek możesz omówić w dyskusji artykułu. |
Latem 1630 roku Gustaw Adolf, król szwedzki, z oddziałem piechoty, wylądował w pobliżu Peenemünde i w kilkanaście dni doszedł do ujścia Świny. Przed dalszym marszem na Wolin, zatrzymał się w Karsiborze i w dniach 14 -19 lipca w tamtejszym domu pastora nocował, a pod starym kasztanem spożywał śniadanie. Wojska cesarskie, pod wodzą Wallensteina, które uprzednio splądrowały Pomorze szybko wycofały się. Przemarsze wojsk nie zakończyły się jednak, ale Szwedzi byli bardziej zdyscyplinowani, przechodzili przez te tereny nie czyniąc szkód. Później zajęli je, mimo protestu Bandenburczyków, na własność
