Kasata józefińska

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Aby uczynić go weryfikowalnym, należy podać przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.

Kasata józefińska - zamykanie kościołów i klasztorów m. in. na ziemiach polskich po rozbiorach (w Galicji).

W 1782 wprowadzono w Austrii dekret o kasacie zgromadzeń zakonnych, które nie prowadziły szkół, nie sprawowały opieki nad chorymi - był to jeden z wielu dekretów wydanych w ramach tzw. reform józefińskich w latach 1780 - 1790 przez cesarza Józefa II. Pierwsze kasaty odbyły się już w 1769^{[potrzebne źródło]}. Zlikwidowano w ten sposób ponad 700 domów zakonnych, w których przebywało ok 40 tys. zakonników i zakonnic.

Zakonnicy i zakonnice przenosiły sie do innych, czynnych klasztorów i domów zakonnych.

Skonfiskowane majątki - kościoły i klasztory, w większości przypadków, przekazywano na zwiększenie ilości parafii. W latach 1782 - 1783 utworzono w ten sposób ok. 800 nowych parafii. Część kościołów i klasztorów było przekazane innym wyznaniom (np. kościół p.w. św. Piotra i Pawła oo. Paulinów we Lwowie przy ul. Łyczakowskiej - oddano grekokatolikom) lub pełniło inną funkcję świecką (np. kościół p.w. św. Agnieszki ss. Karmelitanek Trzewiczkowych we Lwowie, zniesiony w 1774, od 1792 piekarnia wojskowa, w 1812 kupiony przez Józefa Maksymiliana Ossolińskiego i w którym w końcu powstała Biblioteka Ossolineum).