Katastrofa lotu Saudi Arabian Airlines 163
Z Wikipedii
Katastrofa lotnicza w porcie lotniczym Króla Khaleda, w Rijadzie - jedna z najtragiczniejszych katastrof lotniczych w historii awiacji. Wydarzyła się 19 sierpnia 1980 roku, podczas rejsu maszyny saudyjskich linii Saudi Arabian Airlines (nr. rejsu: 163) z lotniska w Rijadzie do miasta Dżudda. Problemy w Lockheedzie 1001-200 TriStar zaczęły się 6 minut po starcie.
Spis treści |
[edytuj] Przebieg lotu
Popołudniem 19 sierpnia 1980 roku, z Międzynarodowego Portu Lotniczego im. Króla Khaleda, w stolicy Arabii Saudyjskiej - Rijadzie - wyruszył trzysilnikowy Lockheed L-1001-200 TriStar (nr. rejestracyjny: HZ-AHK), rozpoczynając ostatnią partię podróży z głównego, pakistańskiego portu morskiego - Karaczi. Na pokładzie maszyny znajdowało się 287 pasażerów i trzynastoosobowa załoga. Lot do Dżuddy rozpoczął się planowo. Wkrótce załoga rozpoczęła wznoszenie na rejsowy pułap FL350 (35 tys. stóp - 10 670m).
Po 6 minutach i 54 sekundach w powietrzu - o godzinie 21.14 (lokalnego czasu) - w kokpicie maszyny włącza sie nagle dźwiękowy i wzrokowy sygnał, informujący o dużych ilościach dymu w tylnej przegrodzie luku bagażowego C-3. W tym czasie, odrzutowiec przecinał poziom FL220 (22 tys. stóp - 6 700 m). W sześć minut po pojawieniu się alarmu, załoga zdecydowała powrót na lotnisko w Rijadzie. O 18.22 - w 14 minut po starcie - dym z luku zaczął powoli przedzierać sie do ogonowej partii Lockheeda. W miarę, jak płomienie zaczęły coraz bardziej rozprzestrzeniać się w bagażowni samolotu i przedzierać do kabiny pasażerskiej, nastroje zdenerwowania wśród pasażerów rosły. Wkrótce płomienie wtargnęły między fotele pasażerów. Przerażenie pasażerów przerodziło się w panikę.
[edytuj] Katastrofa
W trakcie końcowego podchodzenia na pas nr 01, załoga unieruchomiła silnik nr 2, który kilka minut wcześniej odmówił posłuszeństwa. O 18.36.24, koła podwozia maszyny dotknęły pasa startowego. W miarę, jak samolot zaczął wytracać prędkość, kapitan rejsu nr 163 zawiadomił wieżę, że za chwilę wyłączy pozostałe silniki i zarządzi ewakuację odrzutowca. Kapitan kołował po pasie jeszcze przez ponad dwie i pół minuty. Ale dopiero po kolejnych trzech minutach i 15 sekundach - o 18.42.18 - wyłączono pozostałe silniki. W ciągu kolejnych minut, personel ratunkowy i ekipa straży pożarnej na próżno próbował otworzyć wejścia maszyny. Gdy pięć minut po godzinie siódmej wieczorem wreszcie udało się wyłamać drzwi 2R, okazało się, że nikt nie przeżył. W trzy minuty, piekło płomieni pochłonęło 301 osób na pokładzie [1]. Ludzie podusili się dymem lub spłonęli. Ciała były trudne do zidentyfikowania.
[edytuj] Przyczyny katastrofy
Bezpośrednia przyczyna katastrofy do dnia dzisiejszego pozostaje nieodkryta. Wiadomo natomiast, jakie pośrednie czynniki doprowadziły do tej - jednej z największych w historii lotnictwa - katastrofy. Od samego początku, akcja ratunkowa rozwijała się bardzo źle: opieszałość załogi doprowadziła do zbyt późnego wyłączenia silników, co znacznie spowolniło ewakuację wypełnionego pasażerami samolotu. Na dodatek - ekipy ratunkowe i strażackie lotniska gubiły się w odnajdywaniu wyjść awaryjnych Lockheeda.
Analizy Rejestratora Rozmów w Kokpicie (CVR) ujawniły brak koordynacji załogi samolotu podczas ewakuacji. I Oficer wykazał się w sytuacji kryzysowej zupełnym brakiem doświadczenia - rzeczywiście, niewiele czasu spędził w kokpitach Lockheeda L1011. Co gorsza: II Oficer - najprawdopodobniej cierpiący na dysleksję - przez cały czas powrotu na lotnisko bezskutecznie szukał zaleceń, odnoszących się do podobnych sytuacji, w podręczniku, cały czas powtarzając do siebie: "Nie ma problemu. Nie ma problemu."
[edytuj] Saudi Arabian Airlines
Jest to ceniona linia lotnicza w Azji. Nie miała żadnej dużej katastrofy poza tą z 19 sierpnia 1980 roku. Aktualnie posiada 150 różnych samolotów - Boeingi 747, Boeingi 777, Boeingi 737, McDonnel Douglas MD90-30, Airbusy A300, ale również pechowe Lockheedy.
![[1]](http://www.planecrashinfo.com/images/w19800819.jpg){kind=link}