Katedra Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzeszowie
Z Wikipedii
| Katedra Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzeszowie | |
 Katedra w Rzeszowie |
|
| Data budowy | 1977-1982 |
| Data poświęcenia | 1972 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Rodzaj | katedra |
| Wezwanie | Najświętszego Serca Pana Jezusa |
| Architekt | Witold Cęckiewicz |
| Budulec | cegła |
| Obecnie | diecezja rzeszowska |
Katedra Najświętszego Serca Pana Jezusa w Rzeszowie, wł. Katedra Rzeszowska Najświętszego Serca Pana Jezusa - kościół przy al. Sikorskiego w południowo-wschodniej części miasta na zaleskich błoniach.
[edytuj] Historia
W 1972 utworzono Ośrodek Duszpasterski, którego obszar wydzielono z parafii Słocina, a jego celem było zdobycie zgody na budowę nowego kościoła. Po zdobyciu wszelkich zezwoleń w 1977 rozpoczęto budowę. Cały kościół oddano do użytku pięć lat później. Konsekracji kościoła dokonał Jan Paweł II w dniu 2 czerwca 1991 w czasie pielgrzymki do ojczyzny. Rok później dekretem papieskim erygowano diecezję rzeszowską, a z kościoła uczyniono katedrę.
Katedra Rzeszowska jest głównym organizatorem corocznego Letniego Festiwalu Muzycznego "Wieczory Muzyki Organowej i Kameralnej w Katedrze Rzeszowskiej i Kościołach Rzeszowa", który odbywa się od 1992.
[edytuj] Architektura
Kościół jest murowaną budowlą, wzniesioną na planie serca, zaprojektowany przez zespół inżynierów Politechniki Krakowskiej pod kierunkiem prof. Witolda Cęckiewicza. Projektantami wnętrza byli Zygmunt Czyż (witraże o pow. 380 m2), Emil Polit (droga krzyżowa, obrazy patronów: św. Józefa Sebastiana Pelczara i bł. Karoliny Kózki i inne malowidła, polichromia - dwie grupy aniołów przy ołtarzu, zmartwychwstały Jezus i inne), Zofia Mitał-Szczepańska (tabernakulum w kształcie serca). Kościół ma również spiżowe, rzeźbione wejście o trzech bramach (papieska, narodowa i diecezjalna) i spiżowe antepedium ołtarzowe przedstawiające Ostatnią Wieczerzę. Rzeźbę ukrzyżowanego Chrystusa znajdującą się przy ołtarzu wykonał Krzysztof Brzuzan.
W katedrze znajdują się również organy zbudowane w 1991 przez firmę Włodzimierza Truszczyńskiego z Warszawy. Instrument posiada 36 głosów (3 manuały i pedał), mechaniczną trakturę gry i elektryczną trakturę rejestrów.
