Kazimierz Dobrowolski (socjolog)

Z Wikipedii

Kazimierz Wojciech Dobrowolski (ur. 20 grudnia 1894 w Nowym Sączu, zm. 26 marca 1987 w Krakowie), etnolog i socjolog polski, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Polskiej Akademii Nauk; twórca podstaw metody integralnej w badaniach socjologicznych.

Absolwent Gimnazjum św. Jacka w Krakowie. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim (1912-1914) i Uniwersytecie Wiedeńskim (1915-1916); w 1919 obronił doktorat. Uzupełniał studia w dziedzinie socjologii i antropogeografii na paryskiej Sorbonie (1925) oraz w dziedzinie antropologii społecznej w London School of Economics (1934). W latach 1920-1935 pracował w Bibliotece Jagiellońskiej. W 1932 habilitował się, od 1935 był profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Jagiellońskiego; wykładał socjologię i etnologię. Powrócił do pracy na uczelni po wojnie; w 1946 mianowany profesorem zwyczajnym. Przeszedł na emeryturę w 1965.

Od 1962 był członkiem-korespondentem, od 1969 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk; był honorowym przewodniczącym Komisji Socjologicznej Oddziału PAN w Krakowie. Organizował i pełnił funkcję dyrektora Wyższej Szkoły Nauk Społecznych Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych w Krakowie (1946-1950). Był członkiem honorowym Instytutu Zachodniego w Poznaniu, członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego i Węgierskiego Towarzystwa Etnograficznego, działał w ruchu walki z alkoholizmem. Odebrał doktorat honoris causa Uniwersytetu Jana Amosa Komensky'ego w Bratysławie (1965), był odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem Uniwersytetu Jagiellońskiego "Merentibus". W 1920 brał udział w pracach Komitetu Plebiscytowego Spisko-Orawskiego w Nowym Targu.

Był twórcą metody integralnej w socjologii, kładącej nacisk na analizę badanej rzeczywistości pod wieloma kątami, m.in. w ujęciu historycznym, etnograficznym, socjologicznym i psychologicznym. Ogłosił m.in.:

• Dzieje kultu św. Floriana w Polsce do połowy XVI wieku (1923)
• Studia nad kulturą naukową w Polsce do schyłku XVI stulecia (1933)
• Włościańskie rozporządzenie ostatniej woli na Podhalu w XVII i XVIII wieku (1933)
• Najstarsze osadnictwo Podhala (1935)
• Studia nad życiem społecznym i kulturą (1966)
• Studia z pogranicza historii i socjologii (1967)
• Studia podhalańskie (1970, w: Pasterstwo Tatr polskich i Podhala)
• Teoria procesów żywiołowych w zarysie (1973)

Źródła:

• Kto jest kim w Polsce 1984. Informator biograficzny, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1984