Kibla
Z Wikipedii
Kibla (arab. قبلة qiblah - kierunek) to kierunek, w którym muzułmanie powinni zwracać się podczas modlitwy. Zwyczaj ten jest starym obyczajem ludów semickich. Obowiązek ten został wyznaczony przez Koran i opisany jest w literaturze teologicznej. W pierwszych latach islamu muzułmanie modlili się w kierunku Jerozolimy.[1] Kierunek ten został przejęty od Żydów i nakazany przez Mahometa wraz z wprowadzeniem obowiązku modlitwy.
Wraz ze zmianą poglądów przez Proroka w drugim roku hidżry Mahomet wyznaczył nowy kierunek, którym została Mekka. Wg. tradycji muzułmańskiej, zmiana kierunku modłów nastąpiła w małym meczecie w pobliżu Medyny. W tym meczecie Prorok modlący się w kierunku Jerozolimy, odwrócił się i rozpoczął modły w kierunku Mekki. Od tamte pory meczet ten nosi nazwę Masdżid al-kiblatajn (Meczet dwóch kibli).
Obecnie muzułmanie na całym świecie modlą się zawsze w stronę świątyni Kaaby w Mekce. Kierunek w meczetach wyznacza Mihrab.
Kibla jest również zachowywana w przypadku grzebania zmarłych. Ciała chowanych muzułmanów skierowane są twarzami w kierunku Mekki.
