Kołowa Czuba
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°12'55" N 20°01'15" E
| Kołowa Czuba | |
 Kołowa Czuba. Widoczny szlak turyst. na Zawrat |
|
| Państwo |  Polska, Europa |
| Pasmo | Tatry, Karpaty |
| Wysokość | 2 105 m n.p.m. |
Kołowa Czuba, dawniej zwana też (nieprawidłwo) Kołową Turnią, Kołem lub Kopą (2105 m n.p.m.) – szczyt w południowej grani odchodzącej od Małego Koziego Wierchu (2228 m n.p.m.), która rozdziela górne piętro Doliny Pięciu Stawów na Dolinkę pod Kołem i Pustą Dolinkę. Od szczytu Małego Koziego Wierchu oddziela go Przełęcz Schodki ok. 2085 m n.p.m. Nazwa przełęczy związana jest z poziomo ułożonymi, niewielkimi tarasikami od strony Pustej Dolinki. Wg Stanisława Lencewicza (1936 r.) podczas ostatniego zlodowacenia Kołowa Czuba była nunatakiem.
Kołowa Czuba od strony północno-zachodniej (z Dolinki pod Kołem) jest łatwo dostępna. Jej zbocze, aż po szczyt, było terenem pasterskim i nie można określić pierwszego wejścia na szczyt. Pozostałe ściany tworzą urwiska. Najtrudniejsza droga prowadząca na szczyt została wytyczona na środkowej części ściany wschodniej (z Dolinki Pustej). Jako pierwsi pokonali ją Mieczysław Gotkiewicz, Adam Niesiołowski, Antoni Stolfa 23 lipca 1931.
Pierwsze znane wejście od strony Przełęczy Schodki – Janusz Chmielowski, Michał Kulikowski 12 lipca 1895.
[edytuj] Bibliografia
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka Encyklopedia Tatrzańska. Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry polskie. Przewodnik. Wyd. XIII. Latchorzew: Wyd. Trawers, 2003. ISBN 83-915859-1-3.
- Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1: 25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.
