Kościół św. Piotra i św. Pawła w Szczecinie
Z Wikipedii
Współrzędne: 53°25'41" N 014°33'31" E
| Kościół św. Piotra i św. Pawła w Szczecinie | |
 Kościół św. Piotra i św. Pawła |
|
| Data budowy | XV wiek |
| Wyznanie | Kościół Polskokatolicki w RP |
| Wezwanie | św. Piotra i św. Pawła |
| Budulec | cegła |
Kościół św. Piotra i św. Pawła w Szczecinie - niewielki gotycki ceglany kościół salowy. Kościół ten znajduje się na Europejskim Szlaku Gotyku Ceglanego.
Pierwszy drewniany jeszcze kościół zbudowany został tu na miejscu zburzonej pogańskiej świątyni w 1124 roku, gdy do Szczecina z misją chrystianizacyjną przybył Otton z Bambergu. Ów drewniany kościół prawdopodobnie był najstarszą budowlą sakralną w Szczecinie, został jednak spalony podczas najazdu duńskiego w 1189. W latach 1223-1237 na jego miejscu zbudowano nową świątynię z cegły.
W 1268 do parafii św. Piotra i Pawła biskup kamieński Hermann von Gleichen włączył okoliczne wsie Grabowo, Golęcino i Niemierzyn.
W 1425 rozpoczęła się budowa nowego korpusu świątyni w duchu pomorskiej szkoły architektury gotyckiej Heinricha Brunsberga. Na ścianach zewnętrznych umieszczono maszkarony - twarze autentycznych mieszkańców średniowiecznego Szczecina. W 1460 kościół przedłużono ku zachodowi o jedno przęsło, znacznie szersze od pozostałych i zwieńczone wieżą.
W 1534 zamieniony na świątynię protestancką. W 1556 rozebrano wieżę, przebudowując zachodnią fasadę. W 1602 kościół zwieńczono istniejącą obecnie sygnaturką.
W czasie ostrzału artyleryjskiego w 1677 został całkowicie zniszczony. Odbudowa trwała 24 lata. Odbudowany jako budowla salowa, bez sklepień i filarów dzielących na nawy. W 1702 założono drewniany strop z malowaną dekoracją. W 1817 podczas remontu usunięto wszelkie elementy barokowe. Odbudowano je na początku XX wieku.
Od 1946 należy do wyznawców Kościoła Polskokatolickiego. W 1960 dokonano gruntownego remontu świątyni. Do 1978 roku proboszczem był ks. Zdzisław Zaremba, a następnie (do dzisiaj) jest nim ks. inf. Stanisław Bosy.
