Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie (Arka Pana)
Z Wikipedii
Kościół p.w. Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie (Arka Pana) | |
Widok kościoła od strony północno-zachodniej |
|
Data budowy | 1967-1977 |
Data poświęcenia | 15 maja 1977 |
Wyznanie | Kościół rzymskokatolicki |
Rodzaj | Kościół parafialny |
Wezwanie | Matki Bożej Królowej Polski |
Architekt | Wojciech Pietrzyk |
Budulec | beton |
Kościół p.w. Matki Bożej Królowej Polski (Arka Pana) położony jest w dzielnicy XVI Bieńczyce miasta Krakowa, przy ul. Obrońców Krzyża 1.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Jest to pierwszy kościół zbudowany w robotniczej dzielnicy miasta Krakowa – Nowej Hucie. Powstał z inicjatywy ks. Józefa Gorzelanego w latach 1967-1977 wg projektu architekta mgr. inż. Wojciecha Pietrzyka. Dach budowli upodabnia kościół nie tylko do arki, ale i do kaplicy w Ronchamp, projektu Le Corbusiera.
Historia powstania kościoła związana jest z obroną krzyża przez mieszkańców Nowej Huty w 1960 roku w miejscu gdzie pierwotnie miał stanąć kościół. Władze komunistyczne zezwoliły na budowę świątyni, jednak już w innym miejscu. 18 maja 1969 roku arcybiskup Krakowa, kardynał Karol Wojtyła, wmurował kamień węgielny pochodzący z Bazyliki św. Piotra na Watykanie i poświęcony przez papieża Pawła VI.
15 maja 1977 roku kardynał Karol Wojtyła dokonał konsekracji kościoła, nadając mu wezwanie Matki Bożej Królowej Polski.
[edytuj] Kościół
Nad świątynią góruje 70-metrowy krzyż - maszt, który stanowi również podstawę konstrukcyjną Arki Pana. Do kościoła prowadzi siedem drzwi - symbol siedmiu sakramentów świętych, zaś do ołtarza wiedzie siedem stopni - symbol siedmiu darów Ducha Świętego.
Ołtarz wykuty został z jednolitego bloku marmuru karraryjskiego z Włoch i stylizowany jest na kształt płasko położonej dłoni. W tabernakulum, odlanym z brązu w kształcie kuli ziemskiej, którą otaczają stalowe pierścienie, iskrzy się kamień z Księżyca podarowany kardynałowi Karolowi Wojtyle przez załogę amerykańskiego statku Apollo 11.
Na prawo od ołtarza zawieszony jest na dwóch stalowych linach wizerunek Matki Bożej będący wierną kopią obrazu będącego w kościele w Zbarażu.
W środkowej części kościoła umieszczona jest monumentalna rzeźba pt. "Z życia do życia" - postać Chrystusa Ukrzyżowanego - autorstwa prof. Bronisława Chromego. Ściany boczne natomiast pokrywa Droga krzyżowa pędzla krakowskiego malarza, Mariusza Lipińskiego, wykonana w latach 1980-1983.
Darem katolików z Portugalii jest, umieszczona w specjalnej grocie, cudowna figura Matki Bożej Fatimskiej, której uroczysta koronacja odbyła się 13 września 1992 roku.
W podziemiach kościoła znajduje się "Kaplica pojednania", w której umieszczone są drewniane "Piety polskie" dłuta Antoniego Rząsy, a także niewielka figura Matki Bożej Pancernej, która została wykonana z kul wydobytych z ran żołnierzy II Korpusu walczących o klasztor na Monte Cassino.
Kościół ma powierzchnię 1 300 m² i może jednocześnie pomieścić ok. 6 000 ludzi.
[edytuj] Organy
Organy wykonała w 1979 roku znana niemiecka firma Rudolf von Beckerath Orgelbau z Hamburga. Instrument posiada 44 głosy w czterech sekcjach brzmieniowych, 3244 piszczałki, mechaniczną trakturę gry oraz elektryczną trakturę rejestrów wraz pamięcią typu Setzer. Poświęcenia organów dokonał 25 listopada 1979 roku kardynał Franciszek Macharski.
[edytuj] Dzwony
Dzwony zawieszone na frontowej ścianie kościoła są darem katolików z Holandii i Belgii. O każdej pełnej godzinie (od 6:00 do 21:00) wydzwaniają melodie znanych pieśni kościelnych. Jest ich osiem, a ich nazwy pochodzą od imion najbardziej zasłużonych budowniczych świątyni:
- Wojciech (Pietrzyk) - architekt
- Józef (Gorzelany) - inicjator budowy świątyni i pierwszy proboszcz
- Lonny (Gloser) - współorganizatorka pomocy materialnej budowy kościoła z Austrii
- Jan (Nosek) - kierownik budowy
- Bruno (Gryksa) - fundator dzwonu
- Antoni (Pietraszek) - mistrz budowy
- Karol (Wojtyła) - kardynał, arcybiskup Krakowa
- Stanisław (Biela) - główny zaopatrzeniowiec budowy
[edytuj] Nagrody
Kościół uhonorowano prestiżowymi nagrodami:
- Nagroda Pilgrama - nagroda arcybiskupa Wiednia, kardynała Franza Königa dla architekta kościoła Wojciecha Pietrzyka,
- Nagroda Stowarzyszenia "Caritas" im. Brata Alberta za budownictwo sakralne i wystrój.