Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Warszawie
Z Wikipedii
Kościół Matki Bożej Królowej Polski w Warszawie | |
Kościół Matki Bożej Królowej Polski na Marymoncie |
|
Data budowy | 1692-1695 |
Data zniszczenia | 1944 |
Wyznanie | Kościół rzymskokatolicki |
Wezwanie | Matki Boskiej Królowej Polski |
Architekt | Tylman z Gameren, Bruno Zborowski |
Budulec | cegła |
Kościół parafialny Matki Bożej Królowej Polski w Warszawie - kościół zlokalizowany w warszawskiej dzielnicy Żoliborz na Marymoncie, pierwotnie wzniesiony w XVII wieku jako letnia rezydencja królowej Marii Kazimiery.
Król Jan III Sobieski polecił architektowi Tylmanowi z Gameren zbudowanie tu niewielkiego pałacu na wzgórzu, którego budowa trwała w latach 1692-1695. Pałac wzniesiony w miejscu poprzedniego dworu zbudowany był na planie kwadratu z kilkoma pomieszczeniami na parterze oraz salą w kształcie krzyża na piętrze. Samo miejsce otrzymało nową nazwę "Marymont" - czyli Góra Marii.
W 1720 pałac kupił król August II i przebudował na willę myśliwską, następnie założył przy niej zwierzyniec i ogród ozdobny, który w 1763 roku stał się parkiem publicznym. Posiadłość w dzierżawie posiadali najpierw poseł angielski Wrought, a następnie marszałek koronny Franciszek Rzewuski. W 1796 posiadłość zakupił rząd pruski, a potem stał się własnością skarbu Królestwa Polskiego.
W 1818 założono tu Szkołę Agronomiczną i powstała kaplica, a w 1864 szkoła przeniesiona została przez władze carskie do Puław, a budynki przejęte zostały przez wojsko z przeznaczeniem na koszary. W 1915 budynki te, jak i całą Warszawę opuściły oddziały rosyjskie - w budynkach powstało schronisko dla nieuleczalnie chorych pod wezwaniem św. Józefa, w zrujnowanym pałacu zaś 2 lutego 1916 roku Księża Marianie ponownie urządzili kaplicę.
W 1924 roku kaplicę gruntownie przebudowano w stylu eklektycznym, według projektu ppłk Henrycha i w tym samym roku poświęcił ją biskup polowy WP Stanisław Gall. W latach 1928-1930 dobudowano dwa wejścia boczne oraz uporządkowano sprawy własnościowe.
Kościół ucierpiał w czasie II wojny światowej - uszkodzeniu uległo m.in. sklepienie nad prezbiterium kościoła. W latach 1956-1959 trwały prace projektowo-budowlane nad rozbudową kaplicy, uwieńczone nadaniem praw kościoła parafialnego w kwietniu 1959 przez ks. Prymasa Stefana Wyszyńskiego. W 1960 powiększono kościół wg projektu Bruna Zborowskiego w kierunku zachodnim i nadbudowano wejście, przez co powstał w ten sposób kościół trzynawowy z transeptem i łukowym prezbiterium.
Konsekracji kościoła i powołania parafii pod wezwaniem Matki Bożej Królowej Polski dokonał 11 października 1966 r. Ks. Kard. Stefan Wyszyński. Oprócz licznych elementów wyposażenia z XIX i XX wieku zasługuje na uwagę relikwiarz św. Cecylii z poł. XVIII wieku.