Stanisław Gall

Z Wikipedii

Stanisław Gall
Data wyboru	29 lipca 1918
Urodzony	21 kwietnia 1865
Zmarł	11 września 1942

Stanisław Gall właściwie Stanisław Gała (ur. 21 kwietnia 1865 w Warszawie - zm. 11 września 1942 w Warszawie) - sufragan warszawski, biskup polowy, generał dywizji.

Studiował w Warszawie i Rzymie. Święcenia przyjął w Warszawie w 1887. Następnie pełnił posługę duszpasterską na Służewie, był profesorem i rektorem seminarium duchownego. 29 lipca 1918 papież Benedykt XV mianował go biskupem tytularnym Halicarnassus i sufraganem warszawskim. Sakrę biskupią przyjął 17 listopada 1918. A 5 lutego 1919 został pierwszym biskupem polowym Wojska Polskiego i był nim do 1933. Po rezygnacji z funkcji biskupa polowego (wskutek konfliktu z J. Piłsudskim), został 16 lutego 1933 arcybiskupem tytularnym Carpathus i powrócił do archidiecezji Warszawskiej. W 1939 - po śmierci metropolity Aleksandra Kakowskiego - został wikariuszem generalnym i kapitulnym archidiecezji, a 6 stycznia 1940 mianowany został administratorem apostolskim archidiecezji warszawskiej. Ratował księży pochodzenia żydowskiego. O uratowaniu ks. Pudra wielokrotnie składał publicznie świadectwo bp W. Miziołek.

[edytuj] Bibliografia

• Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965 - 1999, ISBN 83-211-1311-7, Warszawa 2000.