Koźlarz czerwony
Z Wikipedii
| Koźlarz czerwony | |
 |
|
| Systematyka | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | grzyby |
| Typ | grzyby podstawkowe |
| Klasa | podstawczaki |
| Podklasa | podstawczaki pieczarkopodobne |
| Rząd | borowikowce |
| Rodzina | borowikowate |
| Rodzaj | koźlarz |
| Gatunek | koźlarz czerwony |
| Nazwa systematyczna | |
| Leccinum aurantiacum | |
 Galeria Wikimedia Commons |
|
Koźlarz czerwony (Leccinum aurantiacum) - gatunek jadalnego grzyba z rodziny borowikowatych.
[edytuj] Charakterystyka
- Kapelusz
- Czerwonopomarańczowy, ciemno lub ceglastoczerwony, matowy i suchy, o średnicy 40-150 mm. Brzeg kapelusza cienki, skórka na obwodzie zwykle zwisa poza rurki w postaci cienkiej błonki.
- Rurki
- Najpierw białe, potem bladoszare. Pory okrągłe, drobne, śmietankowokremowe.
- Trzon
- Cylindryczny, pełny, początkowo gładki później z brązowymi kosmkami.
- Miąższ
- Gruby, twardy, biały, po przekrojeniu ciemniejący. Smak nieznaczny, łagodny, zapach niewyraźny.
- Wysyp zarodników
- Brązowy. Zarodniki o średnicy 13-17 x 4-5 µm, gładkie, żółtobrązowawe.
- Biotop
- Występuje dość często w lasach osikowych lub pod osikami poza lasem. Rośnie od lipca do listopada.
[edytuj] Znaczenie
- Grzyb jadalny : smaczny, nadaje się zwłaszcza do duszenia, a także do suszenia.
Podobny jest koźlarz czerwony odm. dębowa (Leccinum quercinum).
