Kodeks Augiański
Z Wikipedii
Codex Augiensis Fp (010)
Nazwa kodeksu pochodzi od wyspy Augia (dzisiaj Reichenau) na jeziorze Bodeńskim.
Zawiera Listy Pawła w języku greckim i łacińskim, pięć luk w tekście (Rz 1, 1 – 3, 19; 1 Kor 3, 8-16; 6, 7-14; Kol 2, 1-8, Flm 21-25), IX wiek, 136 kart (23 na 19 cm). Jest świadkiem tekstu zachodniego i pozostaje w bliskiej relacji do Kodeksu Boernerianus. Luki w tekście obu rękopisów pokrywają się, za wyjątkiem pierwszej, która w Kodeksie Augiensis jest bardziej obszerna i obejmuje sobą dwie luki z Kodeksu Boernerianus. Na lewej stronie kodeksu jest zawsze tekst grecki, na prawej zaś – łaciński (Boernerianus jest interlinearny). List do Hebrajczyków jest tylko po łacinie (Boernerianus w ogóle nie zawiera tej księgi). Prawdopodobnie powstał nieco później niż Boernerianus (wskazuje na to bardziej obszerna pierwsza luka). Podczas soboru w Konstancji wypożyczył go pewien prawnik soborowy i zapewne nie zwrócił. Stał się własnością prywatną. W 1718 roku nabył go Richard Bentley, profesor z Cambridge. Odtąd przechowywany jest w Cambridge (Trinity College B XVII). Tekst kodeksu wydał Scrivener w 1859 roku.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Literatura
- F.H. Scrivener, Contributions to the Criticism of the Greek New Testament bring the introduction to an edition of the Codex Augiensis and fifty other Manuscripts, Cambridge 1859.
- K. Aland i B. Aland, Der Text des Neuen Testaments, Duetsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 1989.
- B.M. Metzger, Manuscripts of the Greek Bible: An Introduction to Palaeography, Oxford University Press, Oxford 1981.
