Reichenau (wyspa)
Z Wikipedii
Wyspa Reichenaua Lista światowego dziedzictwa UNESCO |
|
Kraj | Niemcy |
Typ | kulturowe |
Spełniane kryterium | III, IV, VI |
Charakterystyka | #974 |
Regionb | Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę: | 2000 na 14 sesji |
a Oficjalna nazwa wpisana na liście UNESCO b Oficjalny podział dokonany przez UNESCO |
Reichenau - wyspa na Jeziorze Bodeńskim (odnoga Untersee), w Niemczech, 4,4 km², 4.500 mieszkańców, połączona z lądem groblą o długości 2 km, od roku 2000 znajduje się na liście światowego dziedzictwa kultury UNESCO. Panujący na wyspie łagodny klimat sprzyja ogrodnictwu, które jest jedną z głównych gałęzi gospodarki.
Spis treści |
[edytuj] Geografia fizyczna
[edytuj] Położenie
Reichenau leży w zachodniej części Jeziora Bodeńskiego (odnoga Untersee) pomiędzy Konstancją a Radolfzell. Liczy 4,5 km długości, 1,5 km szerokości a jej powierzchnia wynosi ok. 4,4 km², co czyni ją największą wyspą na Jeziorze Bodeńskim. Wyspa połączona jest z lądem groblą usypaną w 1838 r. Najwyższym wzniesieniem na wyspie jest Hochwart (438,7 m n.p.m., ok. 43 m nad taflą jeziora).
[edytuj] Geologia
Wyspa jest zbudowana z materiałów skalnych naniesionych przez lodowiec pod koniec ostatniego zlodowacenia (115-110 tys. lat temu). Jest częścią moreny, która rozciągała się w tym czasie od dzisiejszej grobli na wschodzie do półwyspu Mettnau przy Radolfzell na zachodzie.
[edytuj] Klimat
Swój łagodny klimat Reichenau zawdzięcza wpływowi Jeziora Bodeńskiego oraz oddziaływaniu wiejącego od Alp fenu. Wyspa cieszy się dużą ilością słonecznych dni w roku.
[edytuj] Geografia społeczna i ekonomiczna
Wyspa należy do gminy Reichenau w powiecie Konstancji w kraju związkowym Badenia-Wirtembergia. Gmina Reichenau liczy 5133 mieszkańców (2007)[1], z czego więcej niż 3300 mieszka w trzech wsiach rozproszonych na wyspie: Ober-, Mittel- i Niederzell. Pozostała część ludności mieszka na stałym lądzie w należących do gminy dzielnicach Waldsiedlung i Lindenbühl.
[edytuj] Przemysł i rolnictwo
Panujący na wyspie łagodny klimat sprzyja ogrodnictwu, które jest jedną z głównych gałęzi gospodarki. Zbiory są tu możliwe trzy razy do roku. Ok. 160 ha wyspy jest używana rolniczo, a więcej niż 25% powierzchni zajmują szklarnie.
Obok rolnictwa, głównym źródłem przychodów wyspy jest dobrze rozwinięty przemysł turystyczny.
[edytuj] Transport
Po grobli łączącej wyspę ze stałym lądem biegnie droga przejezdna dla samochodów osobowych. Na wyspę można dostać się publicznymi środkami transportu: autobusem lub statkiem.
[edytuj] Opactwo benedyktynów
W latach 724-1757 na wyspie istniało opactwo benedyktynów. Założone przez św. Pirmina jako centrum chrystianizacji Alemanów, stało się ono z czasem ważnym ośrodkiem kultury okresu karolińskiego i ottońskiego, znanym szczególnie z tworzonych tam rękopisów zdobionych wysokiej jakości miniaturami. W latach dwudziestych IX wieku biblioteka klasztorna obejmowała 415 tomów i należała tym samym do największych bibliotek ówczesnej Europy. Z okresu świetności klasztoru na wyspie zachowały się do dziś trzy kościoły w stylu romańskim z freskami z XI i XII wieku: kościół św. Jerzego, kościół św. Piotra i Pawła oraz kościół św. Marii i Marka.
[edytuj] Zabytki
- Klasztor Reichenau
- Kościół św. Jerzego w Oberzell
- Kościół św. Piotra i Pawła w Niederzell
- Katedra św. Marii i św. Marka w Mittelzell
[edytuj] Przypisy
[edytuj] Bilbliografia
- Wolfgang Erdmann, Die Reichenau im Bodensee. Geschichte und Kunst, Königstein i. Ts. (Die Blauen Bücher), 2004 ISBN 978-3-7845-1222-8
- Heinz Finke, Inselspaziergänge - Werd, Liebesinsel, Reichenau, Mainau, Dominikanerinsel, Lindau, Rosgarten-Verlag / Südkurier GmbH, Konstancja, 1990 ISBN 3-87685-122-X
- Theo Keller, Monika Spicker-Beck, Hans Ulrich Wepfer, Reichenau - Schöne Insel im Bodensee, Stadler, Konstancja, 1992 ISBN 3-7977-0263-9
- Landesdenkmalamt Baden-Württemberg und Landesbildstelle Karlsruhe (Wyd.), Insel Reichenau - Unesco-Weltkulturerbe; Natur - Kultur – Geschichte. [Redakcja: Meike Habicht, Frank Thomas Lang], Staatsanzeiger-Verlag, Stuttgart, 2003 ISBN 3-929981-31-9
- Carla Th. Mueller, Werner Hiller-König, Die Schatzkammer im Reichenauer Münster, Königstein i. Ts. (Die Blauen Bücher), 2003 ISBN 978-3-7845-3190-8
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Reichenau: strona oficjalna gminy Reichenau (de)
- Lista światowego dziedzictwa UNESCO: wyspa klasztorna Reichenau (en)(fr)
Katedra w Akwizgranie • Katedra w Spirze • Pałac arcybiskupi w Würzburgu, ogrody pałacowe i Plac Rezydencji • Kościół pielgrzymkowy w Wies • Pałace Augustusburg i Falkenlust w Brühl • Katedra Mariacka i Kościół św. Michała w Hildesheim • Zabytki rzymskie (Porta Nigra, most rzymski, Termy Cesarskie, amfiteatr rzymski, Barbarathermen, Bazylika Konstantyna), kolumna w Igel, Katedra św. Piotra i Kościół Najświętszej Marii Panny w Trewirze • Lubeka miasto hanzeatyckie • Pałace i zespoły parkowe w Poczdamie i Berlinie • Opactwo i klasztor Altenmünster w Lorsch • Kopalnie w Rammelsberg oraz zespół zabytkowy w Goslar • Bamberg - miasto i katedra św. Piotra i Jerzego • Cysterski zespół klasztorny w Maulbronn • Kolegiata, zamek i Stare Miasto w Quedlinburgu • Huta żelaza w Völklingen • Kopalnia skamielin w Messel • Katedra w Kolonii • Budynki Bauhausu w Dessau i Weimarze • Zabytki upamiętniające pobyt Lutra w Eisleben i Wittenberdze • Klasycystyczny Weimar • Wyspa Muzeów w Berlinie • Zamek Wartburg koło Eisenach • Ogrody Dessau-Wörlitz • Wyspa klasztorna Reichenau na Jeziorze Bodeńskim • Kompleks przemysłowy kopalni Zollverein w Essen • Zabytki doliny środkowego Renu • Stare Miasta Stralsundu i Wismaru • Zabytki doliny Łaby koło Drezna • Ratusz i posąg Rolanda w Bremie • Park mużakowski w Bad Muskau • Limes górnogermańsko-retycki • Stare miasto w Ratyzbonie wraz z dzielnicą Stadtamhof